Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

Το μικρό μας κοπάδι

Δεν θέλουν πολλά λίγα καρότα ,
λιγο μήλο σε φέτες ,
λιγο άχυρο,
και τα εχεις εδω κάθε μέρα,έτσι να σου θυμίζουν,
οτι η άγρια φύση δεν ειναι μόνο στο national geographic.








Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

Stern με παραμύθια για νεόελληνες

Γιά όλα φταίνε οι Γερμανοί,αυτο πλέον ειναι ξεκάθαρο.http://www.lifo.gr/team/readersdigest/34912
Μόνο το κακό μας το χάλι χρόνια τώρα δεν φταίει.
Και ποιός θα δώσει λόγο στη δικαιοσύνη?
 
Κανένας............

 

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Kαλά Χριστούγενα??

 
Καλήν εσπέραν άρχοντες ,γ@μώ το κέρατό σας ,
κοιτάτε πως μας κάνατε με το μνημονιό σας.
Αν δεν αλλάξτε τακτική μέσα στο '13 ,
ή θα πεθάνουν οι Έλληνες ή θα καεί η πλατεία,
μαζί με το μπουρδέλο σας και μ’όλη την μαφία.

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Αυγά χταποδιού


 
 
Το λεωφορείο για Αθήνα ,μπορεί να ήταν άδειο από επιβάτες αλλα οι μπαγαζιέρες ηταν γεμάτες ασυνόδευτα πακέτα.
Χριστούγεννα γαρ ,και ο καθένας στέλνει οτι μπορεί στους δικούς του στην Αθήνα.
Από τενεκέδες λάδι, σφαχτά αρνιά ,αυγά,πατάτες ,λεμόνια πορτοκάλια, οι πολιορκημένοι του λεκανοπεδίου,εχουν τη τροφοδοσια της επαρχίας.
Πλησιάζει η ώρα της αναχώρησης,και ξαφνικά ενας φουριόζος ψαράς από το Μεγανήσι  καταφθανει με ενα συσκευασμενο πακέτο απο φιλεζόλ με πάγο.
Ζητάει να του το προσέξουν ειναι λέει αυγά χταποδιού,περιζήτητος μεζές, πεσκέσι για το πολιτικό του,που θα του λύσει όλα τα προβλήματα,και θέλει να φτάσει άθικτο.
Μέσα σε αυτό  τον ορυμαγδό,ζουν και βασιλεύουν ακόμη τα πεσκέσια σε αδιάφθορους πολιτικάντιδες.
Τελικά είμαστε άξιοι της μιζέριας μας.

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

To βιός μας

Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά,
ένα αμπέλι κι ένα καράβι.
Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.
Ο.Ελύτης.





Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Dave Brubeck 1920-2012



Ο Αμερικανός πιανίστας της τζαζ Ντέιβ Μπρούμπεκ, που πέθανε  παραμονή των 92ων γενεθλίων του, γνώρισε τη δόξα στη δεκαετία του '50 με το κομμάτι « Take Five «, που ηχογράφησε με το κουαρτέτο του και σημείωσε παγκόσμια επιτυχία.

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Που Τατσόπουλος ??


  • Είχαμε κουραστεί από ανίκανους πολιτικούς που βγάζουν λόγους για την απειλή της υπογεννητικότητας.

     Επιτέλους ένας πολιτικός που αποφάσισε να κάνει κάτι για αυτό.

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Το Δίλημμα του Σκατζόχοιρου

Το Δίλημμα του Σκατζόχοιρου,  είναι μια αναλογία των προκλήσεων που φέρει η ανθρώπινη οικειότητα.
Περιγράφει μια κατάσταση όπου μια ομάδα σκαντζόχοιρων προσπαθούν να πλησιάσουν ο ένας τον άλλο για να μοιραστούν θερμότητα μια κρύα ημέρα.
Ωστόσο, όταν το πραγματοποιήσουν, είναι αναπόφευκτο να τραυματίσουν ο ένας τον άλλο με τα αιχμηρά τους αγκάθια.
Κατά συνέπεια πρέπει να απομακρυνθούν.
Παρόλο που όλοι μοιράζονται την επιθυμία για αμφίδρομη επικοινωνία, αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί για αναπόφευκτους λόγους.

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

39 χρονια μετα.........

Η επέτειος του Πολυτεχνείου εκφυλίστηκε και μετατράπηκε σε κωμωδία.
 Ειδικά όταν οι πρωτεργάτες της (κατά τα λεγόμενα τους) ανέλαβαν πολιτικές καρέκλες και δίδαξαν τον δρόμο της αρπαχτής και της επανάστασης του καναπέ (με malt ουϊσκάκι ).
Η γενιά του Πολυτεχνείου ρήμαξε σαν σμήνος ακρίδες τη χώρα και άφησε στους απογόνους της ρημαδιό (κυριολεκτικά)
 
Κατά τη γνώμη μου η επέτειος θα έπρεπε να τιμάται στα σχολεία με κύριο δίδαγμα την αμφισβήτηση που πρέπει να επιδεικνύει η νεολαία σαν φορέας του καινούργιου, του καλύτερου.
Αν υπήρχαν νεκροί δεν έχει πια σημασία.
Το γεγονός της εισβολής του τανκ είναι από μόνο του αποτρόπαιο.
Με ανησυχεί ότι υπάρχει ακόμα διαμάχη περί της “αλήθειας”.
Όμως αν σκεφτεί κανείς θα διαπιστώσει ότι αυτή η χώρα πάντα είχε διαμάχες (εμφύλιος, Πασόκοι-ΝΔίτες, ΚΚέδες-Συριζαίοι κ.ο.κ).
Γιαυτό είμαστε πάντα τελευταίοι…

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

O “αριστερός” με τη Φερράρι…

Η κατάντια των “αριστερών” εθνοσωτήρων προσωποποιημένη. Παλλικάρι από τα λίγα. Ανάθεμα τους ΑΕΚτζήδες που τον ανέδειξαν



Την απόφασή του να ψηφίσει “Ναι”, στα μέτρα στην περίπτωση που υπάρξουν βουλευτές της ΔΗΜΑΡ που δεν θα ακολουθήσουν την κομματική γραμμή και δεν ψηφίσουν «παρών», έκανε γνωστή ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ,  Γρηγόρης Ψαριανός.
«H πρόταση μου στην κοινοβουλευτική ομάδα της ΔΗΜΑΡ ήταν να ψηφίσουμε ναι στα μέτρα και ναι στον προϋπολογισμό. Όμως αυτή η πρόταση δεν πέρασε και όλοι οι βουλευτές δεσμευτήκαμε ότι θα ακολουθήσουμε την ίδια γραμμή. Να πούμε “παρών” στο πολυνομοσχέδιο και ναι στον προϋπολογισμό. Αυτό λοιπόν θα κάνω και εγώ», δήλωσε ο βουλευτής στο nocomments.gr. Ο

Γρηγόρης Ψαριανός τόνισε  επιπλέον, πως εάν κάποιος από τους συναδέλφους του στην ΔΗΜΑΡ αλλάξει στάση και δεν ψηφίσει το πολυνομοσχέδιο, τότε ο ίδιος θα ψηφίσει «ναι» στα μέτρα.





Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΕ ΜΕΝΑ

Σοῦ εἶπα:
- Λύγισα.
Καὶ εἶπες:
- Μὴ θλίβεσαι.
Ἀπογοητεύσου ἥσυχα.
Ἤρεμα δέξου νὰ κοιτᾷς
σταματημένο τὸ ρολόι
Λογικὰ ἀπελπίσου
πῶς δὲν εἶναι ξεκούρδιστο,
ὅτι ἔτσι δουλεύει ὁ δικός σου χρόνος.
Κι ἂν αἴφνης τύχει
νὰ σαλέψει κάποιος λεπτοδείκτης,
μὴ ριψοκινδυνέψεις νὰ χαρεῖς.
Ἡ κίνηση αὐτὴ δὲν θά ῾ναι χρόνος.
Θά ῾ναι κάποιων ἐλπίδων ψευδορκίες.
.

Κατέβα σοβαρή,
νηφάλια αὐτοεκθρονίσου
ἀπὸ τὰ χίλια σου παράθυρα..
Γιὰ ἕνα μήπως τ᾿ ἄνοιξες.
Κι αὐτοξεχάσου εὔχαρις.
Ὅ,τι εἶχες νὰ πεῖς,
γιὰ τὰ φθινόπωρα, τὰ κύκνεια,
τὶς μνῆμες, ὑδροροὲς τῶν ἐρώτων,
τὴν ἀλληλοκτονία τῶν ὠρῶν,
τῶν ἀγαλμάτων τὴν φερεγγυότητα,
ὅ,τι εἶχες νὰ πεῖς
γι᾿ ἀνθώπους ποὺ σιγὰ-σιγὰ λυγίζουν,
τὸ εἶπες.
Κ.Δ.

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

«ΚΚΕ, αλλαγή, δεύτερη κατανομή»

Από το 1981 στο 2012 σαν να μη πέρασε μια μέρα.
Στην  κρίσιμη καμπή της,
η  ιστορία επαναλαμβάνεται με της ίδιες πρακτικές και μεθόδους.


Tι κάνει ο Περισσός αυτές τις δύσκολες μέρες που περνά ο… παγκόσμιος καπιταλισμός,
ο Ριζοσπάστης, διέλυσε την ομίχλη.
Σε ένα  κείμενο που δημοσιεύτηκε την Κυριακή στο Ριζοσπάστη, επιχειρείται η ιδεολογική ανασύνταξη του ΚΚΕ,με ιδεολογικό μανιφέστο για το πώς πρέπει να κινηθεί το ΚΚΕ.
Έτσι λοιπόν η Αλέκα φαίνεται να προωθεί τον εκλεκτό της Γιώργο Μαρίνο (όχι το καλιτέχνη)
Ο Μαρίνος λοιπόν ήταν αυτός που έγραψε
 http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=21/10/2012&id=14246&pageNo=11&direction=1
Έλεος,εχει ολα τα προσόντα για τη β κατανομή.
Σε ποιόν αιώνα βρισκόμαστε, έχουν καταλάβει?
Το αυγό του φιδιού με τη βοήθεια ,της Γαρουφαλιάς, έσπασε........
Και μετά το ΚΚΕ ψάχνει να βρει χρήματα για να μην κλείσουν τα μέσα ενημέρωσής του.

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Αλλη μία διάρρηξη

Άλλη μια διάρρηξη στα στατιστικά της υπηρεσιας.
Έσπασαν τη πόρτα, άνοιξαν, και ταμιακή μηχανή μαζί με φορητό υπολογιστή,
έκαναν φτερα.
Και το κακό ειναι τώρα που τον ειχε ψιλομαθει τον έχασε.





Κουράγιο ξάδερφε,ενα χιλιάρικο έκανε φτερά.

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Νόμπελ ειρήνης


Aν είναι η EU για νόμπελ ειρήνης τότε γιατί οι Νορβηγοι με ψήφο ζήτησαν να μείνουν έξω?
Εμπορική συναλλαγη??
Ο Νόμπελ ηταν Σουηδός και έδωσε τη ακαδημία για το νόμπελ ειρήνης στους Νορβηγους,θεώρησε ότι μια νορβηγική επιτροπή θα ήταν ανεπηρέαστη κατά τη βράβευση.
Πέρασε κοντά αιώνας απο τοτε ολα αλλάξαν και για αλλη μια ατοπη χρονια η ακαδημία διάλεξε υποκριτικά για να θυμίζει το νομπελ ειρηνης του 1973,
δεν αλλάζουν με τίποτα αυτοι παντα ηταν έμποροι,με τα λεφτα του εμπορίου κρατάν της καρέκλες τους.
Τελικα ειναι να απορεί κανεις... υπάρχει κοινωνική ΕΙΡΗΝΗ αυτη την στιγμη στη ευρωπαϊκή ζώνη... μεσολάβησε η ε.ε ,για τον οικονομικό πόλεμο που υφιστασται ο νοτος??

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

WELCOME ANGELA ανακοίνωση ραδιοφωνικού σταθμού Αθηνών





Έλληνες, οι Γερμανοί εισβολείς ευρίσκονται εις τα πρόθυρα των Αθηνών.
Αδέρφια, κρατήστε καλά μέσα στην ψυχή σας το πνεύμα του μετώπου.
Ο εισβολεύς εισέρχεται με όλας τας προφυλάξεις εις την έρημον πόλιν με τα κατάκλειστα σπίτια.
Έλληνες ψηλά τις καρδιές!
Προσοχή!
Ο ραδιοφωνικός σταθμός Αθηνών ύστερα από λίγο δεν θα είναι ελληνικός,
θα είναι γερμανικός και θα μεταδίδει ψέματα.
 Έλληνες μην τον ακούτε!
Ο πόλεμός μας συνεχίζεται!
Και θα συνεχιστεί μέχρι της τελικής νίκης !
Ζήτω το Έθνος των Ελλήνων!

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Παστίτσιος


Σατιρίζεις τον εκμεταλλευτή προσβάλλοντας τον εκμεταλλευόμενο.








«Ένας είναι ο εχθρός, ο υπερρεαλισμός»









.

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Γυναίκα πακιστανικής καταγωγής είναι η καινούργια υπουργός Πολιτισμού στη Νορβηγία

Σε ό, τι μπορεί να περιγραφεί ως μια κατάλληλη απάντηση στην επίθεση Anders Breivik βάναυση για τη νορβηγική πολυπολιτισμικότητα.
Ο πρωθυπουργός Jens Stoltenberg διόρισε 29άχρονη μουσουλμάνα πακιστανικής καταγωγής  νέα υπουργός Πολιτισμού.
Χάντια Τατζικιστάν είναι η πρώτη μουσουλμανική και νεότερος υπουργός ποτέ στη νορβηγική πολιτική ιστορία.
Η κα Τατζικιστάν, υπήρξε ένας πολιτικός καριέρας του Εργατικού Κόμματος της Νορβηγίας, διορίστηκε σε ανασχηματισμό του υπουργικού συμβουλίου.

Απο εδώ

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

the grande bourdelo -ΣΟΥΛΑ-





Μετά την ομάδα από τον Παλιόπυργο Τρικάλων που έσπασε τα ταμπού με χορηγό στην φανέλα γραφείο τελετών, άλλη μια ομάδα της Θεσσαλίας ξαφνιάζει καθώς επέλεξε για χορηγό έναν οίκο ανοχής.
Ταράζει τα νερά ο Βουκεφάλας στη Λαρισα, καθώς η διοίκηση του σωματείου έκλεισε συμφωνία χορηγίας με τον οίκο ανοχής «Σούλα» τον οποίο και διαφημίζει στη φανέλα του. Είναι πρόσφατη άλλωστε η τοποθέτηση του προέδρου της ομάδας, Γιάννη Μπατζιόλα, ο οποίος πρόσφατα δήλωσε: «ακόμα δεν έχετε δει τίποτα. Μέσα στη χρονιά είναι τα ωραία»...
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο οίκος εποχής Σούλα εγκαινιάστηκε το καλοκαίρι από την Τζούλια Αλεξανδράτου, ενώ η ιδιοκτήτριά του η κυρία Σούλα, όπως την αποκαλούν έχει προχωρήσει και κατά το παρελθόν σε άλλου είδους κινήσεις - διαφημίσεις των παροχών του οίκου της, αλλά δείχνει πλέον να μπαίνει για τα καλά και στο χώρο του ποδοσφαίρου.
Απο http://www.thessalianews.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=13972:larisa-voukefalas-oikos-anoxis&catid=40:strange&Itemid=57
Το να βάζει η τσατσά το όνομά της στη φανέλα της ομάδας είναι φυσιολογικό.
Αφύσικο θα ήταν ο χορηγός να απαιτούσε και να επετύγχανε μεθοδικά να ταυτιστεί το όνομα και η ομάδα με τον ίδιο, καθιστώντας θολό και ασαφές το πού τελειώνει η έννοια του χορηγού και πού αρχίζει η αντίστοιχη του χορηγούμενου.

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Αλα ντάλα της Παρασκευής το γάλα............






1) Δεν ειναι ολοι οι Ελευθεροι Επαγγελματιες γιατροι ή υδραυλικοι και λοιποι φοροφυγαδες.
2) Αυτοι που δεν εκοβαν αποδειξεις θα συνεχισουν να μην κοβουν
3) οποτε εκεινοι που θα πληρωσουν(?) θα ειναι οσοι ηδη κοβουν αποδειξεις, τουτεστιν..
4) …τουτεστιν οι κεφτεδες… και αυτοι που εκοβαν αποδειξεις μεχρι τωρα θα σταματησουν ή θα το κλεισουν το μαγαζι.
5) αρα τι νοημα εχουν τα μετρα? περαν του να διαλυσουν και τους εναπομειναντες μικρους επιχειρηματιες και να αυξησουν τη φοροδιαφυγη?
6) οι αμοιροι που εχουν μπλοκακι γιατι τους το επιβαλλουν οι εταιριες στις οποιες δουλευουν ως “μισθωτοι” τι θα κανουν?
7) Με το συμπαθειο, η παρουσα κυβερνηση τι διαφορα εχει απο ολες τις προηγουμενες?
Πανω σε ενα ποδηλατο ή μεσα σε ενα κανό… μια γυμνασμενη φιγουρα μειδια κι αναρωτιεται…

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

«ως ουδέν η μάθησις, αν μη νους παρή»



Τι να κάνουμε! Η βλακεία είναι ανίατη και δεν εξαιρώ ούτε τον εαυτό μου:
Μυαλό δεν πουλάνε ούτε στα θρανία ούτε στη λαϊκή- ή το ‘χεις ή σου λείπει, και αυτό κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει. Το φάρμακο κατά της βλακείας δεν έχει ακόμα βρεθεί- όσο πιθανό είναι να βγάλει ο μονόχειρας καινούργιο χέρι άλλο τόσο πιθανό είναι να βάλει μυαλό το ντουβάρι.
Όσο περισσότερο απασχολεί την κοινωνία ένα φαινόμενο (αλκοολισμός, βροχοπτώσεις, ανεργία κ.λ.π.) τόσο μεγαλύτερη είναι η ποικιλία των λέξεων που χρησιμοποιούνται για να προσδιορίσουν με ακρίβεια όλες τις πτυχές του (λέγεται ότι οι Εσκιμώοι έχουν τις περισσότερες λέξεις για το λευκό).

Μια ισχυρή ένδειξη για το πόσο αισθητή είναι η κοινωνική παρουσία των βλακών, άρα και το ποσοστό τους, είναι ο εκπληκτικός πλούτος λέξεων για τον χαρακτηρισμό τους από την αρχαία ως τη σύγχρονη και τη νεανική ευρηματικότητα: νωθρός, άνους, μωρός, μώλυς, ευήθης, αμβλύς, βληχρός, αβδηρίτης, χαύνος, χάσκας, πελελός, αναίσθητος, αμβλύτης, νώθειος, άφρων, αμαθής, άσκεφτος, αερολόγος, κόρυζα, ζωντανό, ζωντόβολο, κουτορνίθι, κωθώνι, μάπας, βλάκας (με περικεφαλαία), πανί βλάκας, ανόητος, ελαφρύς, γελοίος, μπουνταλάς, μπούφος, μπαρούφας, μπούρδας, χάνος, ψάρι, βλήμα, σερσέμης, χαϊβάνι, πίπιζας, τούβλο, ντουβάρι, χαλβάς, χάχας, κούτσουρο, μούσμουλο, χοντροκέφαλος, στενόμυαλος, ελαφρόμυαλος, ορνιθόμυαλος, μωροπίστευτος, φυγόμυαλος, κουφιοκέφαλος, κοντόφθαλμος, στενοκέφαλος, σκατοκέφαλος, σαχλαμάρας, αφελής, κοίμησης, κοιμισμένος, νυχτωμένος, ύπνος, απτάλης, αχμάκης, ζευζέκης, στούρνος, στουρνάρι, πίτουρας, χάπι, χάπατο, φιόγκος, φύκι, κολοκύθας, κεφάλας. Και: στόκος, κάλος, μπάμιας, φελλός, καθυστερημένος, σκατόμυαλος, κοκορόμυαλος, ζαβός, ηλίθιος, λειψός, κλούβιος, θέατρο, κουτεντές, κουτούλιακας, στραβάδι, ντιπ (ντιπ για ντιπ), βραδύνους, σκράπας, αγαθός, αγαθιάρης, αγαθοκλής, αγαθοψώλης, αγαθομούνα, μικρόμυαλος, μικρονοϊκός, μυγοχάφτης, απόμωρος, ζαβλακωμένος, θεόκουτος, νταμάρι, ζώο, βόδι, μοσχάρι, κρέας, σαχλός, σαχλαμπούχλας, τρίχας, φάβας, χαζοχαρούμενος, άχυρο, χαμένος, χαζοβιόλης, μουρόχαβλος, κλαπανάρας, κρετίνος, αποβλακωμένος, παρμένος, μύωψ, κορόιδο, πατάτας, πιλάφας, καζάνας, τουφεκαλεύρης, ξυλοσχίστης, ρόζος, ανεγκέφαλος, πτηνοκέφαλος, ελαφροκέφαλος, μπουσδούκος, μπουζουκοκέφαλος, νούμερο, γκαβός, κόπανος, μέτριος, λίγος, ανίκανος, ανεπαρκής, χύμα, σκόρπιος, καδρόνι, ανερμάτιστος, γκαφατζής, μηδέν, τίποτα, μπουμπούνας, μπουμπουνοκέφαλος, μπαγλαμάς, πλημμύρας, παπάρας,παπαρόπουλος, κώτσος, όρνιο, πρόβατο, κοκωβιός, κότα, χήνα, κλώσα, βλαμμένος, βλακόμουτρο, βλακέντιος, τενεκές, βλήτο, ούφο, βούρλο, μόγγολο, Νταου, χόρτο, φυτό, μπάζο, Γκαουρ, Γκουφι, γκα-γκά, γκάου, κουλός, γεια σου, φλοπ, και το λεξιλόγιο διαρκώς εμπλουτίζεται.


Εννοείται ότι κορωνίδα όλων είναι η πολυσήμαντη και κάτω από κάθε γλώσσα λέξη μαλάκας (το επίθετο μαλακός είναι συγγενές του βλάκας) και εμφαντικά πολύ μαλάκας ή ένας μαλάκας και μισός ή βαρύς μαλάκας ή πολλά κιλά μαλάκας για τις ιδιάζουσες περιπτώσεις…
Η αξεπέραστη λέξη μαλάκας αποδίδει εναργέστατα την καθ’ έξη ροπή του βλάκα σε βλακώδεις ενέργειες ή την αυτοϊκανοποίηση του βλάκα που κάθε φορά νομίζει ότι κάτι πέτυχε. Και σε πάμπολλες περιπτώσεις δεν περιορίζεται απλώς και μόνο στην έννοια της βλακείας, αλλά αποδίδει και μια ορισμένη μομφή για κάποια μικρή ή μεγάλη απρέπεια, ότι πέρασες τα εσκαμμένα- τα λεγόμενα «μαλακία έκανες», «κόφ’ τις μαλακίες», «δεν μπορώ τις μαλακίες» είναι και μια επαναφορά στην τάξη.
Λες μαλάκας και καθάρισες.
Δεν υπάρχει ιδεωδέστερη λέξη άμεσης και καταλυτικής προσωπικής κριτικής. Οι λέξεις μαλάκας, μαλακία και τα παράγωγα τους χρησιμοποιούνται για πρόσωπα και καταστάσεις που ξέφυγαν της κοινής λογικής ή των ηθικών και αισθητικών κριτηρίων. Ένα καλλιτεχνικό έργο, μια πολιτική δήλωση ή ενέργεια απαξιώνονται μονολεκτικά και αστραπιαία ως «μαλακία». Δεν χρειάζεται να εξηγήσεις τίποτα-δεν υπάρχει ίσως ο χρόνος, η διάθεση ή και η ικανότητα για εμβάθυνση, μα αποδίδει το τελικό συμπέρασμα που σχηματίστηκε μέσα σου. Χρησιμοποιείται ακόμα και ως αυτοκριτική: «τι βλέπεις; μαλακίες» (ανοησίες, μπούρδες), «τι κάνεις; μαλακίες» (τίποτα άξιο λόγου, κάτι που δεν μου αρμόζει). «Κυρίες και κύριοι, καλησπέρα σας» λέει ο ατσαλάκωτος παρουσιαστής από την οθόνη, έτοιμος να ξεκινήσει το τροπάρι του, και ο βαριεστημένος τηλεθεατής, που έχει πάρει χαμπάρι πια τι νούμερο είναι, του απαντάει ενδόμυχα και κάποτε μουρμουριστά «καλώς τον μαλάκα».

Από το βιβλίο του Διονύση Χαριτόπουλου
“Εγχειρίδιο Βλακείας”



.


 

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Noam Chomsky: Η Ελλάδα στην 1η γραμμή ανατροπής των Μνημονίων

Τη συνέντευξη πήρε ο Μάκης Προβατάς και δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜagazino στις 16/10/2011.



Τον έχουν χαρακτηρίσει «Einstein της γλωσσολογίας», «Δαρβίνο της εποχής μας» και «κορυφαίο διανοούμενο του κόσμου». Είναι ένας από τους σημαντικότερους ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κάτι που του έδωσε και τον χαρακτηρισμό «ο αντιαμερικανός εξτρεμιστής», τον οποίο χρησιμοποιούν κυρίως οι Αμερικανοί. Η θεμελιώδης πλέον «Ιεραρχία Chomsky», την οποία περιέγραψε το 1956, τον έχει καθιερώσει και ως έναν από τους σημαντικότερους γλωσσολόγους όλων των εποχών. Και όμως, παρ’ ότι έχεις όλα αυτά στο μυαλό σου όταν πηγαίνεις να τον συναντήσεις, ο 83χρονος Noam Chomsky είναι τελικά ακόμη πιο επιβλητικός και εντυπωσιακός από τη φήμη του.
Ο Noam, όπως τον αποκαλούν όλοι στο ΜΙΤ, πηγαίνει κάθε ημέρα στο γραφείο του, στο Τμήμα Γλωσσολογίας και Φιλοσοφίας. Εκεί βρεθήκαμε στις 3.00 το μεσημέρι, 15 λεπτά νωρίτερα από το ραντεβού μας. Η Bev Stoll, η βοηθός του, μας άνοιξε την πόρτα του προθαλάμου του γραφείου του. Είναι αυτή που κανονίζει τα πάντα για εκείνον με κάθε λεπτομέρεια: «Σε πέντε λεπτά θα μπείτε στο γραφείο του, ετοιμαστείτε και ο καθηγητής θα είναι μαζί σας στην ώρα του». Ένα γραφείο γεμάτο βιβλία παντού. Στην τεράστια βιβλιοθήκη όλα είναι τοποθετημένα σε ράφια με γραμμένη από κάτω την κατηγορία στην οποία ανήκουν. Μια κατηγορία, όμως, ενώ έχει ετικέτα, είναι εντελώς κενή από βιβλία: «Intelligence».
Σε κεντρικό σημείο υπάρχει μια τεράστια φωτογραφία του Bertrand Russell και από κάτω γραμμένη η φράση με την οποία ξεκινά η αυτοβιογραφία του και προφανώς εκφράζει και τον Chomsky: «Τρία πάθη, απλά, αλλά κατακλυσμιαία, εξουσιάζουν τη ζωή μου: Η λαχτάρα για αγάπη, η αναζήτηση της γνώσης και η ανυπόφορη θλίψη για τα βάσανα του ανθρώπινου είδους».
Καθίσαμε σε ένα τραπέζι στο μέσον του γραφείου του, και ο Τσόμσκι κάθισε ακριβώς δίπλα μας. Ευτυχώς, γιατί εκτός του ότι είναι συναρπαστικό να τον έχεις κυριολεκτικά σε απόσταση αναπνοής, είναι γνωστό ότι μιλάει πάρα πολύ σιγά. Εκτός όλων των άλλων, φημίζεται και για την απίστευτη μνήμη του, θυμάται απλώς τα πάντα, κάτι που δεν το αρνείται και ο ίδιος: «Ναι, θυμάμαι πολλά πράγματα, αλλά μερικές φορές είναι λίγο βασανιστικό, επειδή οι άλλοι συνήθως δεν θυμούνται». Μπορεί με μεγάλη ευκολία να πηγαίνει από το ένα θέμα στο άλλο σαν να «τραβάει» μέσα στο μυαλό του συρτάρια με γνώσεις και πληροφορίες. Άκουγε κάθε ερώτησή μας σκυφτός, κοιτώντας προς τα κάτω, και μόλις τελειώναμε σήκωνε αμέσως το βλέμμα του και έδινε την απάντησή του κοιτώντας μας κατάματα μέχρι τέλους.
Πάντως ο Chomsky έκανε την 1η ερώτηση: «Αλήθεια, τι γίνεται στην Ελλάδα; Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα».
Ετοιμαζόμαστε να καταστρέψουμε την παγκόσμια οικονομία. Έτσι μας λένε. Όμως η Ελλάδα που είναι λιγότερο από το ένα χιλιοστό της παγκόσμιας οικονομίας θα καταστρέψει όλη την υφήλιο; Δεν είναι γελοίο αυτό;
«Πιστεύω ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: η ΕΕ, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ ασχολούνται με το να καταστρέψουν την Ελλάδα και υπάρχει σχέδιο για αυτό. Βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, και η Ελλάδα από μόνη της έχει πολλά εσωτερικά προβλήματα. Αυτά που προτείνει η τρόικα, όμως, κάνει αυτά τα προβλήματα πολύ χειρότερα και αδύνατον να λυθούν. Σχεδιάζουν και προτείνουν πολιτικές οι οποίες δεν οδηγούν στην οικονομική ανάπτυξη και στη λύση του προβλήματος και γι’ αυτό όσο προχωρούν τα μέτρα θα φέρνουν λιγότερη ελπίδα και άρα μεγαλύτερη απελπισία στον κόσμο».
Και τι θα κερδίσουν οι λεγόμενες «αγορές» από την καταστροφή της Ελλάδας;
«Ξέρετε, αυτό που ονομάζουν «αγορές», δεν είναι κάτι ακαθόριστο. Είναι οι μεγάλες τράπεζες σε παγκόσμιο επίπεδο. Γερμανικές, γαλλικές και εμμέσως αμερικανικές τράπεζες. Η τραπεζική κοινότητα, λοιπόν, είναι αυτή που θέλει να αποπληρωθεί. Δεν τους ενδιαφέρει το τίμημα».
Πιστεύετε ότι θα τα καταφέρουν στο τέλος;
«Ήδη πληρώνονται εδώ και πολλά χρόνια. Έπαιρναν πάντα και παίρνουν ακόμη αυτό που θέλουν, αλλά το τελικό αποτέλεσμα ίσως είναι η καταστροφή της Ελλάδας. Η κατάσταση δεν είναι ανάλογη, αλλά υπάρχουν 2 παραδείγματα χωρών, όπως η Αργεντινή και η Ισλανδία, που δεν υπάκουσαν και πλέον πηγαίνουν καλά. Ωστόσο αυτές οι 2 χώρες είχαν το δικό τους νόμισμα, μπορούσαν να πουν «δεν δεχόμαστε τους νόμους του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος» και είχαν τη δυνατότητα να κινηθούν αλλιώς. Η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει ακριβώς αυτό, αφού δεν έχει το δικό της νόμισμα.»
Πιστεύετε, παρ’ όλα αυτά, ότι μια επιστροφή στη δραχμή θα ήταν καταστρεπτική για εμάς;
«Ναι, παρ’ ότι είναι ένα πιθανό σενάριο. Γι’ αυτό πιέζει έτσι το ΔΝΤ, διότι ξέρει ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να επιστρέψει στη δραχμή και συνεπώς γνωρίζει ότι μπορεί να πιέσει. Προσέξτε τον φασισμό του οικονομικού συστήματος. Είναι σαν να μου έχετε δανείσει εσείς χρήματα, με ληστρικά κιόλας επιτόκια, να σας αποπληρώνω για κάποια χρόνια και όταν ξαφνικά δεν μπορώ να σας πληρώσω άλλο, να μου λέτε: «Ωραία, θα πληρώσουν οι φίλοι και οι γείτονες για σένα». Αυτό είναι το ΔΝΤ. Αν ένας επενδυτής, μια τράπεζα ας πούμε, έχει επενδύσει με ρίσκο σε μια χώρα, και βέβαια πάντα με ληστρικά επιτόκια, και κάποια στιγμή η χώρα δεν μπορεί πλέον να πληρώνει, έρχεται το ΔΝΤ και λέει ότι θα πληρώσουν άλλοι για σένα. Αυτοί, φυσικά, είναι πάντα οι φορολογούμενοι των άλλων χωρών, οι οποίοι δεν πήραν ποτέ το συγκεκριμένο δάνειο. Όλα γίνονται, αρκεί να μη χάσουν οι τράπεζες. Και τελικά να μην έχουν στην ουσία κανένα ρίσκο!».
Συγγνώμη, αλλά πώς το αποκαλείτε αυτό το σύστημα; «Είναι το οικονομικό σύστημα «στυγνή ληστεία»
«Πολύ περιγραφικό όνομα για οικονομικό σύστημα… «Μα δεν είναι καν μυστικό, το λένε και οι ίδιοι! Πριν από μερικά χρόνια ένας υψηλά ιστάμενος του ΔΝΤ το χαρακτήρισε «κοινότητα της πίστωσης και της επιβολής». Ακριβώς όπως η Μαφία! Όπως οι μαφιόζοι, έχουν και τα λεφτά να σε δανείσουν, αλλά και τον τρόπο να σ’ τα πάρουν πίσω».
Άρα η ανυπακοή και η μη πληρωμή του χρέους μας είναι η πρότασή σας;
«Προσέξτε. Η ανυπακοή πολλές φορές θέλει ψυχραιμία και υπομονή. Και κυρίως να βρείτε τον τρόπο που σας ταιριάζει».
Το ίδιο σύστημα, όμως, δεν επιβάλλεται και εδώ στις ΗΠΑ;
«Βεβαίως. Από τα πρώτα χρόνια του Reagan και ως σήμερα, πάρα πολλές φορές έχουν κληθεί οι Αμερικανοί πολίτες να πληρώσουν τα κεφάλαια τραπεζών που χάθηκαν σε επενδυτικά ρίσκα που πήραν οι ίδιες εντός και εκτός ΗΠΑ. Αυτό, προσέξτε, δεν θα συνέβαινε σε ένα καπιταλιστικό σύστημα. Αλλά συμβαίνει στο δικό μας οικονομικό σύστημα, διότι απλώς είναι «γκανγκστερικό». Μάλιστα υπάρχει και όνομα για αυτό το σύστημα, ο Stiglitz θα σας έχει μιλήσει φαντάζομαι. Ονομάζεται «πολύ μεγάλο για να αποτύχει». Αυτό περιγράφει στην ουσία την πολιτική «παροχής εξασφάλισης» από την πλευρά της αμερικανικής κυβέρνησης, η οποία διασφαλίζει στις τράπεζες και στους επενδυτικούς οργανισμούς πως «ό,τι ρίσκο και να πάρετε, όταν το σύστημα καταρρεύσει και δεν θα μπορείτε να πάρετε άλλα λεφτά, θα σας τα δώσουμε εμείς από τα χρήματα των φορολογουμένων». Παρεμπιπτόντως, το σύστημα καταρρέει κάθε τόσο».
Οι οίκοι αξιολόγησης τι ρόλο παίζουν σε όλα αυτά;
«Οι οίκοι αξιολόγησης συμπληρώνουν ιδανικά το «γκανγκστερικό σύστημα», αφού έχουν συνυπολογίσει, πριν από κάθε επένδυση, ότι αν κάτι δεν πάει καλά στη χώρα στην οποία γίνονται επενδύσεις, τότε θα αναλάβει τα χρέη η εκεί κυβέρνηση, δηλ. οι φορολογούμενοι. Δηλ. κάτι το οποίο αποτελεί σκάνδαλο, αυτοί το έχουν συμπεριλάβει στους υπολογισμούς τους! Γι’ αυτό και κάποιοι, πολύ λίγοι, ακόμη και μέσα σε αυτήν την κρίση, τα καταφέρνουν μια χαρά. O ρόλος των οίκων αξιολόγησης ενισχύθηκε από τη δεκαετία του ’70 και μετά, όταν το σύστημα πραγματικά απογειώθηκε και συγκεντρώθηκε τεράστιος πλούτος στα χέρια πολύ λίγων. Όλοι γνωρίζουν ότι οι ΗΠΑ είναι μια χώρα ανισοτήτων, αλλά αυτό που ίσως δεν είναι αντιληπτό είναι ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος αυτής της ανισότητας προέρχεται από 1‰ του πληθυσμού».
Και εμείς οι πολίτες, όμως, δεν αντιδράσαμε καθόλου και τα αποδεχτήκαμε όλα αυτά που καθορίζουν τη ζωή μας.
«Μα δεν τα έχουμε αποδεχτεί! Δεν μας δόθηκε καμία επιλογή και καμία εναλλακτική. Δεν μας ρώτησε κανένας: «Σας αρέσει το ΔΝΤ;». Εμένα δεν με ρώτησε κανένας, εσάς; Απλώς το σχεδίασαν και μας το επέβαλαν».
Γι’ αυτό η Goldman Sachs, ας πούμε, αν και βασική υπεύθυνη της κρίσης, βγάζει ακόμη τεράστια κέρδη;
«Ακριβώς. Αν και είναι βασικοί υπεύθυνοι και από τους αρχιτέκτονες της κρίσης, τα πάνε μια χαρά, με τεράστιους μισθούς και με bonus. Αυτό συμβαίνει επειδή απλώς ανήκουν στο σύστημα που προανέφερα. Η Goldman Sachs τώρα είναι πλουσιότερη από ποτέ. Αλλά ο κόσμος δεν εστιάζει σε γεγονότα όπως αυτό, διότι η προπαγάνδα αναζητεί και βρίσκει άλλους «υπεύθυνους» να κατηγορήσει. Κατά τη διάρκεια της κρίσης, όμως, ένα από τα μεγαλύτερα λάθη είναι να στοχοποιείς διάφορες κοινωνικές ομάδες».
Η στοχοποίηση, όμως, συμβαίνει και από τις 2 πλευρές. Και από το κράτος προς κάποιους, αλλά και από τους πολίτες προς κάποιους άλλους. Δεν είναι επικίνδυνο αυτό; Υπάρχει «καλή» στοχοποίηση;
«Όχι βέβαια. Προσέξτε τι γίνεται. Από την πλευρά του κράτους έχουμε ορισμένους ιδιαίτερα εύκολους στόχους, όπως είναι για παράδειγμα οι δάσκαλοι και η Παιδεία γενικότερα. Από την πλευρά του πληθυσμού τώρα, έχουμε τον εύκολο στόχο, που είναι οι αλλοδαποί, και στην Ευρώπη εξαπλώνεται ανησυχητικά το φαινόμενο της μετανάστευσης. Στην Ουγγαρία με το νεοφασιστικό κόμμα Jobbik, στην Αγγλία με το Βρετανικό Εθνικό Μέτωπο και την Αγγλική Αμυντική Λίγκα. Και αν σας ακούγεται ανακουφιστικό ότι σε διάφορες χώρες της Ευρώπης τα ακροδεξιά ρατσιστικά κόμματα παίρνουν κάτω από 10%, μην ξεχνάτε ότι το 1928 στη Γερμανία το Ναζιστικό Κόμμα είχε πάρει κάτω από 3%. Πέρυσι βγήκε στη Γερμανία το βιβλίο του Thilo Sarrazin «Η Γερμανία καταργεί τον εαυτό της», στο οποίο ισχυρίζεται ότι οι μετανάστες καταστρέφουν τη χώρα. Έγινε best seller. Η δε καγκελάριος Merkel, παρ’ ότι καταδίκασε το βιβλίο, δήλωσε ότι η πολυπολιτισμικότητα έχει τελικά αποτύχει. Οι Τούρκοι και οι Άραβες που τους έκαναν εισαγωγή για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά «απέτυχαν», δηλ., να γίνουν ξανθοί και γαλανομάτηδες, κανονικοί άριοι…».
Υπάρχει πάντως το παράδοξο σε καιρούς οικονομικής και κοινωνικής ηρεμίας οι άνθρωποι να επιλέγουν τον καπιταλισμό και να θυμούνται όλα τα κακά του σοσιαλισμού. Όταν όμως έρχεται η οικονομική κρίση, τότε βρίζουν τα κακά του καπιταλισμού και μνημονεύουν τα καλά του σοσιαλισμού. Είναι λίγο ανόητο αυτό. Πώς γίνεται να αλλάξει;
«Αυτό είναι και το ένα και μοναδικό μήνυμα που πραγματικά έχω να δώσω. Δεν είναι συνταγή και πρέπει ο καθένας να το καταφέρει μόνος του: Χρησιμοποιήστε την κοινή λογική».
Με αυτό που λέτε ελπίζετε να βελτιώσετε τον κόσμο;
«Δεν θέλω να βελτιώσω τον κόσμο, θέλω οι άνθρωποι να τον βελτιώσουν».
Ποια είναι η άποψή σας για τον Barack Obama; Σας φαίνεται, όπως λένε, να έχει ξεχάσει ότι ο Λευκός Οίκος χτίστηκε από χέρια μαύρων;
«Όταν εξελέγη ο Obama, δεν είχα καμία προσδοκία από αυτόν. Το είχα γράψει και το είχα πει πριν από την εκλογή του. Αυτός ο άνθρωπος δεν είχε καθόλου αρχές. Είναι ένας οπορτουνιστής χωρίς αρχές. Από την άλλη όμως, το να έχουμε μια οικογένεια μαύρων στον Λευκό Οίκο είναι ένα μεγάλο ιστορικό κατόρθωμα. Συμβολίζει σπουδαία πράγματα για την τεράστια ομάδα των Αφροαμερικανών, αλλά κυρίως για την παγκόσμια κουλτούρα και τον πολιτισμό. Το να περιμένεις, πάντως, κάτι από τον Obama είναι τεράστιο λάθος».
Όλα αυτά τα χρόνια που σας ακούω και σας διαβάζω, μου θυμίζετε ήρωα της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας.
«Αλήθεια; Μισό λεπτό να καλύψω τις φτέρνες μου».
Ειλικρινά, μοιάζει σαν να προσπαθείτε να αλλάξετε τη μοίρα που οι ίδιοι οι άνθρωποι έχουν επιλέξει για τον εαυτό τους. Αυτό δεν είναι κάπως μάταιο; Στο τέλος δεν θα είναι έτσι και αλλιώς χαμένη μάχη;
«Όχι, δεν την έχουν επιλέξει οι άνθρωποι τη μοίρα τους. Εγώ πάντως δεν την έχω επιλέξει. Έχει όμως σχεδιαστεί. Ο Adam Smith (που έγραψε τον «Πλούτο των εθνών») δεν ήταν ηλίθιος που έγραψε αυτά που έγραψε».
Ας περάσουμε σε κάτι άλλο που αφορά την Ελλάδα. Πώς εξηγείτε την επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας;
«Υπάρχουν πάρα πολλοί ιστορικοί λόγοι για αυτό. Πάντως πιστεύω ότι η Ελλάδα έχει μπει σε ένα παιχνίδι υπερβολικής σπατάλης για όπλα και αυτό έχει προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στη χώρα, αφού ο προϋπολογισμός για τους εξοπλισμούς είναι πολύ μεγαλύτερος από όσο θα μπορούσε να αντέξει η οικονομία σας. Σκεφτείτε λίγο πρακτικά. Στην ακραία περίπτωση σοβαρής εμπλοκής μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, η πιθανότητα να χρησιμοποιηθεί όλος αυτός ο στρατιωτικός εξοπλισμός και να φέρει αποτέλεσμα είναι σχεδόν μηδενική. Διότι απλώς η δύναμη της Τουρκίας είναι πολλαπλάσια ποσοτικά».
Όμως στην ουσία οι ΗΠΑ μας έχουν υποχρεώσει σε αυτά τα τεράστια έξοδα για εξοπλισμούς.
«Φυσικά. Το λατρεύουν αυτό οι ΗΠΑ. Σχεδόν όλη η οικονομία των ΗΠΑ στηρίζεται στους εξοπλισμούς. Σκεφτείτε ότι επί Bill Clinton η Τουρκία έγινε αναλογικά ο υπ’ αριθμόν ένα αγοραστής όπλων στον κόσμο μαζί με την Αίγυπτο και το Ισραήλ. Αυτός είναι και ένας πολύ βασικός λόγος για τον οποίο εξοπλίζουμε το Ισραήλ. Εκτός από το ότι το κάνουμε για να ευχαριστήσουμε το ισραηλινό lobby, τους εξοπλίζουμε για να τους χρησιμοποιήσουμε και ως «διαφημιστικό», ως «teaser» για άλλες χώρες. Τα όπλα που αγοράζει το Ισραήλ δεν είναι καμία σοβαρή ποσότητα, αλλά μετά έρχεται η Σαουδική Αραβία και λέει ότι θέλει εκατονταπλάσια ποσότητα από τα ίδια όπλα. Αλλά, για να είμαστε δίκαιοι, δεν το κάνουν μόνο οι ΗΠΑ. Το κάνει και η Βρετανία».
Οι μεγάλες δυνάμεις, όμως, γιατί κάνουν εδώ και δεκαετίες τα «στραβά μάτια» στις παρανομίες που έχει διαπράξει η Τουρκία;
«Μερικές φρικαλεότητες της Τουρκίας έχουν γίνει και με την υποστήριξη των ΗΠΑ, όπως αυτές που διέπραξε τη δεκαετία του ’90 στο ΝΑ της τμήμα εναντίον των Κούρδων, οι οποίοι είναι περίπου το ¼ του πληθυσμού της. Μετά η Τουρκία πήρε μέρος και στον πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας».
Οι διανοούμενοι της Ευρώπης, όμως, δεν πολυμιλάνε για όλα αυτά. Τελικά ο διανοούμενος που υπηρετεί τους δυνατούς μπορεί να συνεχίσει να λέγεται έτσι;
«Αυτή της Τουρκίας δεν είναι η μόνη περίπτωση, αλλά είναι πολύ ενδεικτική της κατάστασης στην οποία βρίσκονται οι διανοούμενοι της Δύσης».
Την ένταση που υπάρχει τελευταία μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ πώς την εξηγείτε;
«Αυτήν τη φορά η Τουρκία έχει έναν πολύ καλό λόγο, αφού ένα τουρκικό πλοίο δέχθηκε επίθεση σε διεθνή ύδατα και σκοτώθηκαν 9 Τούρκοι. Αυτό ήταν κανονική πειρατεία. Οι Ισραηλινοί άλλωστε συνηθίζουν να τα κάνουν αυτά από παλιά. Κανένα κράτος δεν θα τη γλίτωνε με αυτά που κάνει το Ισραήλ, αλλά όταν έχεις τις ΗΠΑ από πίσω σου, κάνεις ό,τι θέλεις. Σκοτώθηκαν λοιπόν από τα πυρά των Ισραηλινών 9 άνθρωποι, από τους οποίους να σημειώσουμε κανένας δεν ήταν αμερικανός πολίτης και η Τουρκία απαίτησε από το Ισραήλ να ζητήσει συγγνώμη».
Πιστεύετε δηλ. ότι πίσω από τις κινήσεις τις Τουρκίας κρύβεται και αίσθημα δικαίου;
«Όχι. Ξέρετε εσείς να υπάρχει κάποιο κράτος που να είναι κράτος δικαίου; Τα κράτη δεν είναι οργανισμοί ήθους και ηθικής, είναι οργανισμοί ισχύος».
Πιστεύετε ότι θα υπάρξει κάποια στιγμή στο μέλλον ένα κράτος που θα είναι κράτος δικαίου;
«Όχι, ποτέ. Εφόσον κάτι είναι κράτος δεν μπορεί να είναι δίκαιο. Βέβαια, φυσικά και υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν άνθρωποι που είναι ηθικοί και οι οποίοι προσπαθούν να επιβάλλουν το ήθος τους σε κάποια κομμάτια του κράτους. Αλλά το να περιμένεις από ένα κράτος ισχύος να συμπεριφέρεται δίκαια είναι μάταιο και ανόητο. Τα κράτη ως οργανισμοί λειτουργούν με τις δικές τους αρχές και τα δικά τους συμφέροντα. Όλη η ιστορία των κρατών είναι κάπως έτσι».
Οι λαοί, λοιπόν, κάνουν ένα διαρκές ταξίδι από ελπίδα σε ελπίδα και από όνειρο σε όνειρο, χωρίς αυτό να οδηγεί κάπου καλύτερα;
«Όχι, εγώ δεν το βλέπω έτσι. Εγώ το βλέπω περισσότερο σαν το σκαρφάλωμα ενός βουνού με στόχο να κατακτήσεις την κορυφή. Κάθε φορά όμως που φτάνεις στην κορυφή που έχεις βάλει στόχο, ανακαλύπτεις ότι από εκεί φαίνεται μια άλλη, νέα, πέρα από αυτήν που κατέκτησες και πρέπει να αρχίσεις πάλι το ταξίδι. Τότε όμως δεν πρέπει να ξεχνάς ότι έχεις ήδη κατακτήσει τον προηγούμενο στόχο σου. Νομίζω ότι αυτή είναι όλη η ανθρώπινη Ιστορία, επαναλαμβανόμενες κορυφές, για τις οποίες κάποιοι έχουν παλέψει ώστε να κατακτηθούν. Το πιο φυσιολογικό λοιπόν είναι να βρίσκει ο άνθρωπος μπροστά του ακόμη ψηλότερες κορυφές, τις οποίες δεν γνώριζε από πριν και θα πρέπει να τις κατακτήσει. Άρα δεν πιστεύω ότι το ταξίδι είναι χωρίς ελπίδα, είναι απλώς μια συνεχής επίτευξη στόχων».
Και το ταξίδι θα υπάρχει έπειτα από κάθε άνθρωπο και έπειτα από κάθε εποχή;
«Ακριβώς. Γι’ αυτό σε κάθε εποχή ας κάνει ο άνθρωπος τη δουλειά του, που είναι να κατακτήσει τις κορυφές που του αναλογούν. Δείτε τι συνέβη με τη Λατινική Αμερική. Ήταν επί 500 χρόνια κάτω από φοβερή καταπίεση, κυρίως των Ευρωπαίων και μετά των Αμερικανών. Όλα αυτά τα χρόνια εκατοντάδες προσπάθειες να απελευθερωθούν κατεστάλησαν και πνίγηκαν στο αίμα. Όμως τα τελευταία 10 χρόνια οι λαοί της Λατινικής Αμερικής έχουν φέρει τα πάνω κάτω. Απελευθέρωσαν τις χώρες τους από τις χούντες και την καταπίεση με τρόπο εντυπωσιακό».
Πιστεύετε ότι μπορεί να συμβεί το ίδιο και με την «Αραβική άνοιξη»;
«Έχουν ήδη υπάρξει τεράστιες αλλαγές, οι οποίες πιθανότατα θα είναι μόνιμες. Βέβαια έχουν πολύ δρόμο ακόμη μπροστά τους, αλλά μετρούν ήδη κάποιες σημαντικές επιτυχίες. Μία από αυτές, την οποία φυσικά δεν πολυπροβάλλουν τα Δ ΜΜΕ, είναι η δημιουργία πραγματικού εργατικού κινήματος στην Τυνησία και στην Αίγυπτο, χώρες οι οποίες δεν είχαν ποτέ κάτι τέτοιο. Τώρα πλέον είναι δυνατόν ακόμη και σε αυτές τις 2 χώρες να δημιουργήσουν ένα ανεξάρτητο εργατικό συνδικάτο».
Αυτή η απελπισία τού σήμερα πώς μπορεί να αλλάξει και να γίνει ελπίδα;
«Δεν ξέρω. Αν γνωρίζετε την απάντηση πείτε τη και σε εμάς. Την έχουμε ανάγκη απεγνωσμένα».
Η εποχή χαρακτηρίζεται από την απουσία σπουδαίων ηγετών, ειδικά στην Ευρώπη, αλλά και αλλού. Είναι άραγε θέμα κακής συγκυρίας ή φυσιολογικό αποτέλεσμα των καιρών;
«Δεν πρέπει να ψάχνεις για σπουδαίους ηγέτες. Αν κάνεις εσύ κάτι σημαντικό, θα δημιουργήσεις τη δική σου σπουδαία ηγεσία και δεν θα επιτρέψεις να δημιουργηθεί αυτό που ονομάζεις ανεπαρκή ηγεσία».
Μήπως ένα μεγάλο πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι συγχέουμε εντελώς τις έννοιες «συνηθισμένο» και «φυσιολογικό» και πλέον πιστεύουμε ότι αυτό που είναι συνηθισμένο στη ζωή μας είναι και το φυσιολογικό;
«Σωστό είναι αυτό, πρέπει όμως να καταφέρνεις να διακρίνεις μέσα σου τις αληθινές, τις ειλικρινείς κινητήριες δυνάμεις».
Για εσάς ποιες είναι αυτές οι βασικές κινητήριες δυνάμεις;
«Είναι πολλές και γνωρίζω μερικές από αυτές. Για παράδειγμα, η δυστυχία από την οποία υποφέρουν οι άνθρωποι και κυρίως αυτή για την οποία έχω συνυπευθυνότητα. Αυτό είναι βασανιστικό. Ζούμε σε μια ελεύθερη κοινωνία και τα προνόμιά μας σημαίνουν αυτόματα και ευθύνες».
Μοιάζει πάντως στην Ελλάδα οι άνθρωποι να έχουμε υποστεί συλλογική κώφωση: μιλάμε όλοι, ενώ κανένας δεν ακούει κανέναν. Δεν είναι ένα βασικό πρόβλημα αυτό;
«Θα σας πω κάτι από τη δική μου πείρα. Η οικογένειά μου ανήκε στην εργατική τάξη και υπήρχαν πολλοί άνεργοι. Αντικειμενικά τότε η κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη απ’ ό,τι είναι τώρα. Υποκειμενικά, όμως, τότε ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα ως προς την προοπτική. Τώρα επικρατεί κυρίως μια τεράστια απελπισία σε σχέση με το μέλλον, ενώ τότε κυριαρχούσε η ελπίδα ότι «δεν έχουμε τίποτε, αλλά μπορούμε να κάνουμε πράγματα για ένα καλύτερο αύριο». Μαζευόμασταν και κουβεντιάζαμε για το πώς θα βελτιώσουμε την κατάσταση για την οικογένειά μας. Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνει κάθε μικρή κοινωνική ομάδα και τώρα στην Ελλάδα».
Είναι γνωστό ότι αγαπάτε τη χώρα μας και ότι καλός προφήτης είναι αυτός που αγαπά. Τώρα που κλείνουμε αυτήν τη συζήτηση τι θα προφητεύατε για εμάς;
«Σας εύχομαι, μέσα από την καρδιά μου, να έχετε πολλή και καλή τύχη σε αυτούς τους ιδιαίτερα δύσκολους και επίπονους καιρούς, με όλες αυτές τις ισχυρές δυνάμεις που προσπαθούν να συντρίψουν την ελληνική κοινωνία και τη χώρα σας».





Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Ομιλία για την επέτειο της νίκης στο Γράμμο





Κάποιος που θα χρησιμοποιούσε το ευαγγέλιο σαν κωλόχαρτο αναμφισβήτητα θα σεβόταν πιο πολύ το λόγο του Θεού από τον εν λόγω τράγο.



Οι χριστιανοί να χαίρονται τη "θρησκεία της αγάπης" τους που πλέον έχει μετατραπεί σε ιδεολογικό προθάλαμο της Χρυσής Αυγής
Είπε μεταξύ άλλων ο πράος αυτός "άνθρωπος.
«"Μισούμε όλους αυτούς τους προδότες κι αυτούς θέλουμε να εξοντώσουμε. Μισούμε όλους τους ανθέλληνες, όλα αυτά τα ερυθρά σκουπίδια, που είτε είναι στα μέσα ενημέρωσης, είτε είναι στη βουλή, είτε είναι στην Κυβέρνηση, που μας λένε εθνικιστές. Ναι είμαστε εθνικιστές, αυτά τα νέα παιδιά με τις μαύρες μπλούζες σηκώνουν στις πλάτες τους την Ελλάδα. Η νίκη δεν αργεί...».


Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

Tέρμα πια σε αυτή την γλωσσοδιάρροια



Ο όρος Καιροσκοπισμός, ή οπορτουνισμός (οππορτουνισμός), εκ του αγγλικού όρου, είναι κοινωνικός και περισσότερο πολιτικός όρος που σχετίζεται με περιστάσεις και όχι με τον μετεωρολογικό καιρό. Με τη χρήση του όρου αυτού χαρακτηρίζεται κυρίως σκωπτικά η τακτική των πολιτικών κομμάτων κατά την οποία, στη πράξη, ακολουθείται κάποια υπέρ του δέοντος προσαρμογή, ή αναπροσαρμογή θέσεων επί των θεωρητικών αρχών τους κατά αναφυόμενες περιστάσεις, σε βάρος πάντα των πάγιων ιδεολογιών τους




Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

Αέρααααααααααααααααααααααααααα

Δεύτερη ημέρα που καίγονται τα σκουπίδια στη χωματερή της Λευκάδας.Ο καπνός έχει φτάσει μέχρι το νησί Κάλαμος. Άτομα  με αναπνευστικά προβλήματα υποφέρουν.Ζέστη, υγρασία,και η μυρουδιά του καμένου σκουπιδαριού,ο ιδανικός συνδυασμός για της ονειρικές  διακοπές.Και ο αέρας ειναι εναντίων μας,δε φυσάει νοτιάς να πάει τη  μοσχοβολιά στα πολιτισμικά,και πολιτιστικά τεκταινόμενα,της πόλης, μπας και πάρουν μυρωδιά τα τσακάλια του Καποδίστρια.

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Ben Harper - I'll Rise



You may write me down in history


with your bitter twisted lies

you may tread me down in the very dirt

and still like the dust I'll rise

does my happiness upset you

why are you beset with gloom

Cause I laugh like I've got an oil well

pumpin' in my living room



So you may shoot me with your words

you may cut me with your eyes

and I'll rise

I'll rise

I'll rise

out of the shacks of history's shame

up from a past rooted in pain

I'll rise

I'll rise

I'll rise



Now did you want to see me broken

bowed head and lowered eyes

shoulders fallen down like tear drops

weakened by my soulful cries



Does my confidence upset you

don't you take it awful hard

cause I walk like I've got a diamond mine

breakin' up in my front yard



So you may shoot me with your words

you may cut me with your eyes

and I'll rise

I'll rise

I'll rise

out of the shacks of history's shame

up from a past rooted in pain

I'll rise

I'll rise

I'll rise



So you may write me down in history

with your bitter twisted lies

you may tread me down in the very dirt

and still like the dust I'll rise

does my happiness upset you

why are you beset with gloom

cause I laugh like I've got a goldmine

Diggin' up in my living room



So you may shoot me with your words

you may cut me with your eyes

and I'll rise

I'll rise

I'll rise

out of the shacks of history's shame

up from a past rooted in pain

I'll rise

I'll rise

I'll rise

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Έρνεστ Χέμινγουέη

Ιδεαλιστής είναι κάποιος που από το γεγονός ότι το τριαντάφυλλο μυρίζει καλύτερα από το λάχανο, συμπεραίνει πως μια τριανταφυλλόσουπα θα μυρίζει καλύτερα από μια λαχανόσουπα




Τετάρτη 15 Αυγούστου 2012

Πες μου πως είναι ψέμα,το σύνδρομο της γάτας ;



Ο ανεκδιήγητος κ. Πάγκαλος  χωρίς ίχνος τσίπας,
 μας κάνει συνεταιράκια, με το μαζί τα φάγαμε.
Όχι πως απέχει και μακριά από την αλήθεια,
αλλά σε ένα κόσμο που για χρόνια τώρα ,
κινείται με το σύνδρομο της γάτας ,
όταν αποπατεί, αυτό είναι δυσκοίλια κατάσταση.
Τα νούμερα είναι αμείλικτα,
και η εθνική συνείδηση πάει περίπατο,
μπροστά στη συνείδηση της τσέπης.


ΤΟΠΟΣ
ΕΛΕΓΧΟΙ
ΠΑΡΑΒΑΤΕΣ
ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ
ΠΟΣΟΣΤΟ ΠΑΡΑΒΑΤΙ-ΚΟΤΗΤΑΣ
ΠΡΕΒΕΖΑ-ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ
8
3
8
37,50%
Ν. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
5
1
1
20,00%
ΑΡΤΑ-ΑΙΤΩ/ΝΙΑ
4
2
4
50,00%
Ν. ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ
2
1
4
50,00%
ΖΑΚΥΝΘΟΣ
4
3
5
75,00%
ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ
32
16
55
50,00%
ΛΕΥΚΑΔΑ
6
6
14
100,00%


Στη λίστα του ΣΔΟΕ, το χρυσό μετάλλιο παίρνει η Λευκάδα, η οποία και κατέχει το απίστευτο 100% στην παραβατικότητα. Αργυρό και χάλκινο παίρνουν οι βόρεια και κεντρική Εύβοια (86,26%) και η Ρόδος (82,05%), ενώ στη λίστα ακολουθούν οι: Πάρος - Αντίπαρος (80,77%), Λακωνία (75%), Ζάκυνθο (75%), Αρκαδία (66,67%), Σάμος (66,67%) και Χανιά - Ρέθυμνο και Άγιος Νικόλαος - Ιεράπετρα - Σητεία (62,96%).Απο εδω.
http://www.star.gr/Pages/Politiki_Oikonomia.aspx?art=130539&artTitle=lernaia_ydra_i_forodiafygi_stis_touristikes_perioches#

Δευτέρα 13 Αυγούστου 2012

ΜΑΡΙΟΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ - Ένας χάρτινος ήλιος


Ένας χάρτινος ήλιος κι απόψε θα βγει
Το μικρό μου τον κόσμο ν' αλλάξει
Ν' αποδράσει η καρδιά μου και ένα φιλί
Τα δικά σου τα χείλη να ψάξει

Ένας χάρτινος ήλιος ψηλά θα σταθεί
Τα φτερά μου μπορεί να τα κάψει
Κι αν μετρήσει η νύχτα μια πτώση βουβή
Στο βυθό να σε βρω έχω τάξει


Ένα βήμα πιο κει
Περιμένει η ζωή
Και σου μοιάζει
Κι ό,τι πίσω μου μείνει
Μες στη σκόνη ας χαθεί
Δεν με νοιάζει


Σάββατο 11 Αυγούστου 2012

Τι λένε τα ημερομήνια ;




Μερομήνια ονομάζει ο λαός της πρώτες 12 μέρες του Αυγούστου. Παρατηρώντας τα καιρικά φαινόμενα αυτών των πρώτων ημερών του Αυγούστου, οι άνθρωποι του λαού μάντευαν την καιρική κατάσταση των επόμενων 12 μηνών. Σχετικά με την πρόβλεψη του καιρού σε ετήσια βάση είναι και τα μερομήνια. Έτσι ονομάζονται οι μέρες που γίνεται η πρόβλεψη, από τις λέξεις "μέρα και μήνας" γιατί σε κάθε μέρα απ' αυτές, αντιστοιχίζεται ένας μήνας. 
Με μικρές παραλλαγές ο όρος συναντάται και αυτός σ' όλη την Ελλάδα. Πιστεύεται δηλαδή πως ο καιρός της μέρας που γίνεται η αντιστοίχηση θα είναι ο ίδιος- σε μερικά μέρη ο αντίθετος- για τον αντίστοιχο μήνα.
Τα μερομήνια κρατάνε από πολλά χρόνια πριν, με αυτό το τρόπο στα χρόνια που η πρόγνωση του καιρού δεν γινόταν από την μετεωρολογική υπηρεσία αλλά από την γνώση ορισμένων ανθρώπων στα σημεία που εμφανίζονταν στο ορίζοντα.
 Λοιπόν τα μερομήνια είναι η πρακτική πρόγνωση των ανθρώπων της υπαίθρου που με διάφορα σημάδια που παρακολουθούν στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου μπορούν να προβλέψουν τον καιρό για όλη σχεδόν την χρονιά.Η αλήθεια είναι ότι πολλές τέτοιες προβλέψεις πέφτουν έξω κυρίως όταν γίνονται. από ανθρώπους που νομίζουν ότι ξέρουν να διαβάζουν τον καιρό αλλά στην ουσία δεν ξέρουν.
«Τα μερομήνια είναι θέμα πρακτικής και όχι θεωρίας. Δεν περιγράφονται αυτά τα πράγματα. Είναι υπόθεση πείρας, όπως και ιδιαίτερης αντίληψης. Μπορεί δέκα άνθρωποι να βλέπουν το ίδιο πράγμα και να μην ταυτίζονται οι προβλέψεις τους. Η διαφορά δε θα είναι ακραία, μα η πρόβλεψη του καθενός μπορεί να μη συμπέσει ως προς την ένταση του φαινομένου. Όσοι ξέρουν, θα προβλέψουν παραπλήσια πράγματα. Αυτό είναι βέβαιο!
Οι άνθρωποι της υπαίθρου διατήρησαν από γενιά σε γενιά και για χιλιάδες χρόνια την πρακτική γνώση της μελέτης και πρόγνωσης του καιρού. Εξετάζοντας συστηματικά κάποια φυσικά «σημάδια» στον ουρανό, μπορούσαν να «δουν» τα μερομήνια, τον καιρό δηλαδή ολόκληρου του επόμενου χρόνου... Ώσπου ήρθε ο φοβερός εικοστός αιώνας να σβήσει σε μια στιγμή και τούτη τη μνήμη. Στην εποχή μας πολύ λίγοι κατέχουν πια τα «μερομήνια». Λίγοι τσοπάνηδες απόμειναν, λίγοι ψαράδες και λίγοι μοναχοί.
Βάσει των παρατηρήσεων που πραγματοποιούν αποφαίνονται στο, ότι καιρό θα κάνει τη πρώτη μέρα της παρατήρησης τον ίδιο καιρό θα κάνει τον πρώτο μήνα του χρόνου.
Ο υπολογισμός των μηνών για τις καιρικές προβλέψεις αρχίζει  από την εμφάνιση του ογδόου φεγγαριού. Αυτό συνεπάγεται από τις κινήσεις της Σελήνης και όχι μόνο.
Αρκετοί καιροσκόποι αρχίζουν από διάφορες ημερομηνίες, όπως την 20 Ιούλη, αρχές Αυγούστου κ.α. Αυτές είναι λανθασμένες πρόβλεψεις, διότι τις ημερομηνίες τις όρισε ο άνθρωπος ενώ οι κινήσεις της Σελήνης είναι ένα φυσικό φαινόμενο και όπως γνωρίζουμε η Σελήνη επηρεάζει κατά μεγάλο ποσοστό τις καιρικές συνθήκες.
Στην Ηλεία (Πελοπόννησος) ο καιρός της πρώτης Αυγούστου αντιστοιχεί για τον καιρό που θα κάνει το μήνα Αύγουστο.
Η δεύτερη μέρα του Αυγούστου αντιστοιχεί για το Σεπτέμβριο και ούτω καθεξής. Στη Λέσβο αρχίζουν τις παρατηρήσεις και προβλέψεις του καιρού από τις 26 Ιουλίου ως τις 6 Αυγούστου. Στα Κύθηρα αρχίζουν από τις 20 Ιουλίου γιορτή του Προφήτη Ηλία.
Στον Πόντο μετρούν τις πρώτες ημέρες του Γενάρη.
Οι παρατηρήσεις του καιρού της 1ης Γενάρη αφορούν τη πρόβλεψη του Γενάρη και ούτω καθεξής. Σε άλλα μέρη της χώρας η πρόβλεψη του καιρού άρχιζε σε διαφορετικές ημερομηνίες.
Σε αρκετές περιοχές υπάρχει η αντίληψη, ότι οι μέρες αυτές είναι αποφράδες όπως οι δρίμες.
Κατά συνέπεια τις ημέρες των Μερομήνιων απαγορεύονται οι εργασίες. Πίστευαν ότι αν τις ημέρες εκείνες ο ξυλουργός έκοβε ξύλα, η ξυλεία θα σάπιζε.
Αν οι νοικοκυρές έπλυναν τα ρούχα τότε αυτά θα φθειρόταν πολύ γρήγορα. Πρόσεχαν πολύ τη κάθε εκδήλωση τους.
Δεν έκαναν γάμους και προξενιά τις ημέρες των Μερομήνιων διότι πίστευαν ότι οι γάμοι θα διαλυόταν και τα προξενιά θα χαλούσαν. Οι γυναίκες δεν λούζονταν την νύκτα και δεν έβγαιναν έξω από το σπίτι

Απο http://www.servitoros.gr/index_old.php