Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

Σήμερα βλέπουμε που καταλήγουν οι ΗΛΙΘΙΟΙ όταν δεν είναι πια ΧΡΗΣΙΜΟΙ



Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι,ότι τελικά είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Η χρυσή αυγή είναι η κορυφή του παγόβουνου,ακόμα και αν πάψει να είναι ορατή η κορυφή του,
το παγόβουνο θα είναι καλά κρυμμένο.
Η χρυσή αυγή είναι ένα φασιστικό,εγκληματικό, ελεεινό και τρισάθλιο περίστροφο.
Αλλά είναι μόνο το περίστροφο.





Οι δημιουργοί,αυτοί που το χρησιμοποίησαν,και το χρησιμοποιούν και σήμερα,θα είναι πάντα άφαντοι,ατιμώρητοι και υπεράνω πάσης υποψίας.
Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι,τον κάτοχο του περιστρόφου,να το έχει βάλει κάτω και να το πατάει,για να το τιμωρήσει μπροστά σε όλους που καμαρώνουν μπροστά στο ''θέατρο του παραλόγου''.
Και όλοι οι υπόλοιποι,να χαίρονται,να πανηγυρίζουν,με το σκεπτικό ότι,''ας τελειώνουμε πρώτα με το ρημάδι το κουμπούρι''.


Μια ιστορία που επαναλαμβάνεται σαν φάρσα.
Σε έναν τόπο που δεν ήταν ποτέ ανεξάρτητος.
Σε έναν τόπο που οι ξένοι,με τους ντόπιους ''προαγωγούς'' θα μοιράζουν τους ρόλους του παιχνιδιού με στόχο να διχαζόμαστε, να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας,ώστε ποτέ να μην σηκώσουμε κεφάλι.
Αυτοί που έφεραν το  κόσμο στο σημείο να ψάχνει στα σκουπίδια.




Πότε θα τιμωρηθούν οι αλήτες,
πότε?,

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Φθινόπωρο

Λίγο πριν τα μεσάνυχτα της Κυριακής 22 Σεπτεμβρίου, στις 23:44 ώρα Ελλάδος, το βόρειο ημισφαίριο, στο οποίο ανήκει και η χώρα μας, υποδέχεται επισήμως το φθινόπωρο, καθώς την ώρα εκείνη θα λάβει χώρα η φετινή φθινοπωρινή ισημερία. Αντίστοιχα στο νότιο ημισφαίριο θα εγκαινιασθεί η άνοιξη με την εαρινή ισημερία.



Αν και υπάρχει η πεποίθηση ότι κατά την φθινοπωρινή ισημερία η διάρκεια της ημέρας και της νύχτας είναι ίσες, στην πραγματικότητα αυτό συμβαίνει μόνο στους τόπους που βρίσκονται ακριβώς πάνω στον Ισημερινό της Γης. 

Σύμφωνα με τον διευθυντή του Ευγενιδείου Πλανηταρίου Διονύση Σιμόπουλο, στις περιοχές που βρίσκονται είτε πάνω είτε κάτω από τον Ισημερινό, η «ίση μέρα-ίση νύχτα» συμβαίνει μερικές ημέρες πριν ή μετά από την ημερομηνία της «ισημερίας».





Έτσι, στην Αθήνα, που βρίσκεται 38 περίπου μοίρες βόρεια του Ισημερινού, η πραγματική «ίση ημέρα – ίση νύχτα» θα συμβεί στις 26 Σεπτεμβρίου. Έκτοτε, σταδιακά οι νύχτες (Ήλιος κάτω από τον ορίζοντα) θα αρχίσουν να διαρκούν περισσότερο από τις ημέρες (Ήλιος πάνω από τον ορίζοντα), έως το χειμερινό ηλιοστάσιο της 21ης Δεκεμβρίου φέτος, οπότε η διάρκεια της νύχτας θα βρεθεί στο ζενίθ της.

Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

«Όλοι Ναζί τον φάγατε»




Πέρυσι το καλοκαίρι είδες το διαφημιστικό τρέιλερ και γελούσες στο καφενείο. «Και λίγες έφαγε η παλιοκουμμούνα» έλεγες στον κολλητό σου κι αυτός σου απαντούσε «να αγιάσει το χέρι του Ηλία». Τον επιβράβευσες τον Ηλία με την ψήφο σου και τον έστειλες στο «μπουρδέλο» να τους πλακώσει όλους στο ξύλο. Μαζί έστειλες στη Βουλή και μια συμμορία «γνήσιων Ελλήνων» για να ξεβρομίσουν τον τόπο από αλλόθρησκους «υπάνθρωπους» και αλλόφυλες «κατσαρίδες». Εδώ και ένα χρόνο κάποιοι δεν τολμούν να στο πουν στα ίσια επειδή φοβούνται μη σε χάσουν από «πελάτη»


 Σε λένε ανήξερο, σε βαφτίζουν ανίδεο και παραπλανημένο. Μα προς θεού δεν σε λένε φασίστα, δεν σε λένε Ναζί μη και σε στενοχωρήσουν. Οι καιροί είναι δύσκολοι λένε και κανείς δεν περισσεύει. Είτε είναι ψηφοφόροι είτε είναι τηλεθεατές, αναγνώστες ή ακροατές. «Δεν είναι στο DNA του Έλληνα ο φασισμός» όπως λέει και ο πρωθυπουργός μας. Ε, για να το λέει αυτός κάτι θα ξέρει. Εξάλλου η πόρτα της πολυκατοικίας θα είναι πάντα ανοιχτή για σένα. Αν σοβαρευτείς και λιγάκι ακόμα και στην κυβέρνηση χωράς.



Όσο και να σε «χαϊδεύουν» όμως θέλω να το ξέρεις. Το ψηφοδέλτιο σου είναι βαμμένο με αίμα. Η απάντηση που έδωσες πριν λίγες μέρες στο γκάλοπ είναι κι αυτή βαμμένη με αίμα. Οι πατάτες και τα πεπόνια που σου έδωσαν είναι κι αυτά βαμμένα με αίμα. Και όχι με αίμα «ξένου» αλλά με αίμα Έλληνα. Όπως αυτό που πας και δίνεις στις ρατσιστικές τους αιμοδοσίες. Αλλά το πρόβλημά τους δεν ήταν οι «ξένοι». Αυτό ήταν το άλλοθι για να σε φέρουν δίπλα τους. Το πρόβλημά τους είναι εδώ. Ανάμεσά μας. Και τώρα έγινες κι εσύ μέρος του «προβλήματος». Τώρα δεν είσαι απλά ένας αγανακτισμένος ψηφοφόρος. Είσαι Ναζί και συνένοχος




 Το αίμα του Παύλου λέρωσε κι εσένα και δεν ξεπλένεται με «δεν άκουσα, δεν ήξερα». Και άκουσες και είδες και ήξερες. Το είδες από εκείνο το πρωί που ο Ηλίας σου χαστούκιζε τη Λιάνα την «κουμμούνα». Εσύ τους έδωσες τον σουγιά και το μαχαίρι. Κι όπως έλεγε κι ο Πάγκαλος «μαζί τον φάγατε» ή... «ναζί τον φάγατε».





Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013

Βασίλης Γ. Ραφαηλίδης


Ο φασισμός και ο ναζισμός είναι ο «σοσιαλισμός» των μι-κρομεσαίων. 

Ο φασισμός έχει χαμαιλεοντική ικανότητα μεταμφίεσης και δεν είναι πάντα δικτατορικός. 

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ούτε ο Μουσολίνι, ούτε ο Χίτλερ, ούτε ο δικός μας Μεταξάς κατέλαβαν την εξουσία με τη βία. Την εξουσία τούς την παρέδωσαν οι αστοί για να καλμάρουν τους έξαλλους μικροαστούς και δι’ αυτών να ανακόψουν την ανάπτυξη του μαρξιστικού εργατικού κινήματος. 

Οι αστοί θα καταλάβουν έγκαιρα πως ο φασισμός όχι μόνο τους βολεύει σε περιόδους κρίσης, αλλά είναι και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την ανάσχεση της ανάπτυξης του κομουνιστικού κινήματος.


Κική Δημουλά _ Το ρεμάλι


Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

Το καλό παιδί, από τη Λευκάδα

Σήμερα έφαγα  ήττα ,από αυτές που σου τραβάνε το αυτί, και σου φωνάζει,
κοίτα ο κόσμος αλλάζει,
και γονατίζει,
μπροστά στο διεφθαρμένο σύστημα,
είναι oι ημέρες γκαστρωμένες,
είναι πολλά τα λεφτά Αρη..........................




Θέλει τόλμη και αρετή η ελευθερία ,κάτι τέτοιες μαλακίες με έκαναν μετανάστη.
Να γιατί χρειάζονται τα καλά παιδιά,για να συνετίζουν και να βάζουν στον ίσιο δρόμο τα ατίθασα,και ονειροπαρμένα παιδιά
 ..............Προς αποκατάσταση της αλήθειας δημοσιεύω, το βιογραφικό σημείωμα του ΚΑΛΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ, όπως αυτό μου στάλθηκε από τον ίδιο........................




Το αποσμητικό  σας είναι  πολύ ωραίο, κύριε μου,
αλλά δεν είναι αυτό αρκετό για να γίνετε λουλούδι



Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

Νίκος Γράψας - Αλατσατιανέ μου αγέρα




ΝΙΚΟΣ ΓΡΑΨΑΣ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Γεννήθηκε στο νησί Λευκάδα το 1957. Στο οικογενειακό περιβάλλον έμαθε τα πρώτα δημοτικά τραγούδια.



Η εσωτερική μετανάστευση φέρνει την οικογένεια του στο νομό Αττικής. Οι σπουδές τον φέρνουν αργότερα στην Αθήνα σ’ένα αστικό περιβάλλον. Από τα μαθητικά χρόνια εμφανίζεται μπροστά σε κοινό παίζοντας ροκ μπαλάντες και δικά του τραγούδια. Πρώτο όργανο η κιθάρα, διαδεδομένο και αγαπητό στη νεολαία της δεκαετίας του '70 στην Αθήνα. Μετά το Λύκειο έρχεται σε επαφή με το ρεμπέτικο τραγούδι. Καταπιάνεται με το τρίχορδο μπουζούκι. Τα κοινά στοιχεία του μπλουζ και του ρεμπέτικου, όπως ο αυτοσχεδιασμός, η ρυθμική αλλά μελαγχολική τους διάθεση και η 'ομάδα' που απαιτείται για την ερμηνεία τους, ενθουσιάζουν και επηρεάζουν το Νίκο Γράψα.
Αρχίζει σπουδές στο Εθνικό Ωδείο, όμως το ενδιαφέρον του είναι αλλού: στις λαϊκές μουσικές, στη χαρά του αυτοσχεδιασμού και της πολυρυθμίας , της Βαλκανικής και Ανατολικής μουσικής. Ψάχνει στο παρελθόν. Ταξιδεύει στη Μ.Ασία, στη Σμύρνη, στην Καππαδοκία, στη Μ.Ανατολή, στα Βαλκάνια. Ανακαλύπτει τον ταμπουρά, όχι μόνο στις παλιές γκραβούρες αλλά και στα εργαστήρια της Ανατολής. Ασχολείται με τους τρίχορδους ταμπουράδες, το λαούτο και το ούτι.
Μελετά τη μουσική των λαών της Ανατ. Μεσογείου, συλλέγει τραγούδια από τα ελληνικά νησιά, μελετάει τις παλιές μουσικές καταγραφές της Ακαδημίας Αθηνών, ακούει με προσοχή τα διάφορα ιδιώματα των ελληνικών επαρχιών.
Ως μουσικός συνεργάστηκε με πολλές ορχήστρες και συνθέτες (Μ. Χατζιδάκης, Γ. Μαρκόπουλος, Δ. Σαββόπουλος, Χρ. Χαλαρής κ.α.).
Δημιουργούν με τον Χρ. Τσιαμούλη το συγκρότημα 'Δυνάμεις του Αιγαίου', όπου για πρώτη φορά ακούγονται στην ελληνική δισκογραφία όργανα όπως ο ταμπουρά, το νέι αλλά και το λαούτο, το ούτι, το κανονάκι σ’έναν καινούριο ρόλο έξω από τα τοπικά ιδιώματα.
Τελειώνει τις σπουδές της φούγκας και της ενορχήστρωσης με τον Δ. Δραγατάκη. Αρχίζει μαθήματα βυζαντινής μουσικής και μελετάει το μουσικό σύστημα των Τούρκων και των Αράβων. Γράφει τραγούδια.
Οι 'Δυνάμεις του Αιγαίου' κυκλοφορούν τρεις συλλογές τραγουδιών:
  • 1. Δυνάμεις του Αιγαίου (LYRA)
  • 2. Ήχος Β' (ΕΜΙ)
  • 3. Ανατολικό παράθυρο (ΣΕΙΡΙΟΣ)
    Επόμενο συγκρότημα το ΆΒΑΤΟΝ', σύμπραξη ανατολικής και δυτικής μουσικής σε ποίηση Σαπφούς. Κυκλοφορούν ένα δίσκο στο ΣΕΙΡΙΟ του Μ. Χατζιδάκη.
    Συνεχίζει δημιουργώντας τη μουσική ομάδα 'ΠΑΡΑΛΟΣ' με την οποία κυκλοφορεί δύο συλλογές τραγουδιών:
  • 1. 'Στα βουνά της Αρκαδίας' με τραγούδια που συλλέγει επί τόπου και ηχογραφούνται σε συναυλία που δίνει στην Αθήνα (Μουσείο Ελληνικών λαϊκών οργάνων).
  • 2. Όι γυναίκες της πίκρας' με προσωπικές συνθέσεις στο ύφος της Ανατολικής μουσικής.
    Στη συνέχεια συγκεντρώνει και ηχογραφεί σε δύο διπλά CD τραγούδια και σκοπούς της Άσπρης Θάλασσας, του Αιγαίου με ερμηνείες που ξεφεύγουν από το μουσειακό στυλ και το φολκ λορ. Ο ίδιος πιστεύει πως περνάμε μία μεταβατική περίοδο από την τοπική παραδοσιακή σε μια “μεταπαραδοσιακή” μουσική όπου τα τραγούδια ξεφεύγοντας από το κοινωνικό και μυθολογικό - θρησκευτικό τους πλαίσιο έχουν κλασσικοποιηθεί και λειτουργούν πλέον σαν στοιχεία μουσικής γνώσης και εμπειρίας ώστε να προκύπτουν από τους νεότερους λαϊκούς συνθέτες των μεγαλουπόλεων καινούρια τραγούδια που συγκεντρώνουν στοιχεία από τα διάφορα τοπικά μουσικά ιδιώματα.
    Συνεργάζεται στην παραγωγή μιας μουσικής συναυλίας και στην ηχογράφηση της με ανέκδοτα αρβανίτικα τραγούδια της Αττικής και της Καλαβρίας, έχοντας τη μουσική επιμέλεια.
    Τίτλος του έργου: 'Το τριαντάφυλλο του βράχου' (ΕΥΙΙΑ)(τραγούδι: Δόμνα Σαμίου, Θ. Μωράΐτης, Α. Μάνου).
    Κάνει την ενορχήστρωση και τη μουσική παραγωγή του έργου του κρητικού συγκροτήματος 'Νεάρχου Παράπλους' , 'Τραγούδια που έφερε ο Νοτιάς' (LYRA).
    Με τον βιολιστή Γιάννη Ζευγόλη ηχογραφούν για λογαριασμό των Ναξιακών συλλόγων, τραγούδια και σκοπούς της Νάξου.
    Το 1997 κυκλοφορεί το έργο του 'Μικροί έρωτες στη Λυπημένη πόλη' (LYRA) με προσωπικά τραγούδια σε ένα συγκερασμό ανατολικών και δυτικών μουσικών στοιχείων.
    Έχει παρουσιαστεί σε πάμπολλες συναυλίες σε όλη την Ελλάδα, στην Αμερική και σε πολλά ευρωπαϊκά φεστιβάλ Μεσογειακής μουσικής.
    Συνεργάζεται επίσης με το συγκρότημα 'Τρίχορδον' παίζοντας ταμπουρά και λαούτο με τους πιο καταξιωμένους σολίστ του τρίχορδου μπουζουκιού της μεταπολεμικής περιόδου.
    Συνεργάζεται με το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (Ε.Α.Π.) στη συγγραφή βιβλίου για την ελληνική μουσική, στο τμήμα Ελληνικού Πολιτισμού.
    Διδάσκει ελληνικά, λαϊκά νυκτά όργανα και είναι επικεφαλής του τομέα ελληνικής παραδοσιακής μουσικής στο δημόσιο Μουσικό σχολείο Δ. Αττικής, στο Εθνικό Ωδείο και στο Ωδείο KODALY.





  • Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

    Ένα μέρος οίνου, τρία μέρη νερό, σαν τους αρχαίους Έλληνες





    «Δεν τον καταλαβαίνω. Μια ζέστη, μια κρύο, τέτοιο σκωτσέζικο ντους ούτε ο Ιούδας δεν μου είχε χαρίσει. Τη μια δηλώνει ότι δεν πιστεύει σε μένα και μετά βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγιασμού για να τον ραντίσει ο πάτερ. Δεν πάει έτσι όμως, δεν μπορούν όλοι να με θυμούνται όποτε τους συμφέρει. Δεν βαφτίζει τα παιδιά του, δεν παντρεύεται με θρησκευτικό γάμο και πάει στο σχολικό αγιασμό; Εγώ τί συμπέρασμα να βγάλω από όλα αυτά; Με αγαπάει ή όχι;»




     Aναρωτιέται φανερά προβληματισμένος, ο ψαρομάλλης Παντοκράτορας.

    Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

    Λόλα μας έφαγαν το μήλο,ζητάνε και τα ρέστα...

    Υπήρχαν εποχές που ο δάσκαλος διαπαιδαγωγούσε και ο καθηγητής καθοδηγούσε αποπνέοντας σεβασμό.  Δεν αμειβόταν ποτέ καλά.



    Δεν είχε ενοικιαζόμενα διαμερίσματα  και η παραπαιδεία ήταν κάτι άγνωστο για αυτόν.
    Τα χρόνια πέρασαν και οι κροίσοι δημόσιοι υπάλληλοι εμφανίστηκαν μαζί με τους αγωνιστές συνδικαλιστές.
    Ο καθηγητής του 21ου αιώνα κάνει διακοπές, πληρώνεται για τρείς μήνες τσάμπα και όταν έρθει η ώρα να καθοδηγήσει απεργεί για να συνεχίσει να πληρώνεται τσάμπα.
    Φυσικά κάποια απογεύματα κάνει και τα φροντιστήρια του για λίγο μαύρο χρήμα κατά περίπτωση. Που μπορεί να καταλήξει όμως μία κοινωνία μία νέα γενιά με τέτοια καθοδήγηση άραγε?



    Βεβαία όλοι οι παθιασμένοι επιδοτούμενοι συνδικαλιστές της παιδείας έχουν τα επιχειρήματα τους που θα προβάλλουν ως άλλοι Κολοκοτρώνηδες στα κανάλια, γεμάτοι πάθος και μίσος ενίοτε.



    «Ο ιδανικός δάσκαλος είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα για να περάσει αντίπερα ο μαθητής του. Κι όταν πια του διευκολύνει το πέρασμα, αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί, ενθαρρύνοντας τον μαθητή του να φτιάξει δικές του γέφυρες». Νίκος Καζαντζάκης

    Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2013

    Change For A Dollar

    Το βίντεο ακολουθεί έναν άνθρωπο που αλλάζει τη ζωή όσων συναντά με μικρές πράξεις. Μοιράζοντας ότι έχει σε όποιον έχει ανάγκη, στην πραγματικότητα δεν μοιράζεται όσα έχει, αλλά αυτό που είναι. Στην ουσία αλλάζοντας την κοινωνία στην οποία ζει, αντικαθιστά την αξία του χρήματος με την αγάπη.

    Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

    ΟΠΑΠ

    Περνώντας σήμερα έξω από πρακτορείο του ΟΠΑΠ,έπεσα στο εξ εις περιστατικό.
    Πατέρας  περίπου 35 με 40 βγαίνει με το γιο του,γύρω στα 6 με 8 από μέσα.

    Ακολουθεί ο παρά  κάτω διάλογος.
    Πατέρας. Εσύ φταις ρε χάσαμε είσαι γκαντεμης.
    Γιος. Γιατί τι έκανα?
    Πατέρας. Πρέπει να είσαι χαρούμενος εκεί μέσα βρε να λες θα κερδίσω,εσύ ήσουν κατσούφης.


    Μέ τα μυαλά στα κάγκελα έμεινα.......

    Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2013