Εχω δρόμο ακόμη.........

Έχω μάθει ότι οι άνθρωποι θα ξεχάσουν τι είπες, θα ξεχάσουν τι έκανες, αλλά ποτέ δεν θα ξεχάσουν πως του έκανες να νιώσουν.
Έχω μάθει ότι δεν θα έπρεπε να προχωράς μαζεύοντας και με τα δυό σου χέρια...
Χρειάζεται να μπορείς να αφήνεις κάτι πίσω σου.
Έχω μάθει πως όποτε αποφασίσω κάτι με ανοιχτή καρδιά, συνήθως έχω πάρει τη σωστή απόφαση.
Έχω μάθει ότι ακόμα κι όταν πονάω δεν χρειάζεται να κάνω και τους άλλους να πονάνε.
Έχω μάθει πως κάθε μέρα θα έπρεπε να απλώνω τα χέρια μου να αγγίζω κάποιον.
Οι άνθρωποι λατρεύουν μια ζεστή αγκαλιά ή ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη όταν είναι αληθινό.
Έχω μάθει πως ό,τι και να συμβαίνει σήμερα και όσο άσχημα και αν φαίνονται τα πράγματα...
Η ζωή συνεχίζεται και το αύριο θα είναι καλύτερο.


Έχω μάθει ότι ακόμα έχω πολλά να μάθω.

ΜΑΡΚΕΣ ΓΚΑΜΠΡΙΕΛ ΓΚΑΡΣΙΑ 6 Μαρτίου 1927 – 17 Απριλίου 2014

 

Τη χρονιά που έκλεινα τα ενενήντα χρόνια μου θέλησα να κάνω δώρο στον εαυτό μου μια νύχτα τρελού έρωτα με μια έφηβη παρθένα. Θυμήθηκα τη Ρόζα Καμπάρκας, ιδιοκτήτρια ενός παράνομου οίκου ανοχής, η οποία συνήθως ειδοποιούσε τους καλούς πελάτες της όταν είχε κάποια άβγαλτη διαθέσιμη. Ποτέ δεν είχα υποκύψει σ' εκείνους ή σε κάποιον άλλο από τους πολλούς αισχρούς πειρασμούς της, αλλά αυτή δεν πίστευε στην αγνότητα των αρχών μου. «Ακόμα και η ηθική είναι υπόθεση χρόνου», έλεγε μ’ ένα μοχθηρό χαμόγελο, «θα το δεις»..........