ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 1995 Μ.Χ.

Συνέβη τότε και αυτό:

ενώ κάτω από το τραπέζι,

στων παπουτσιών τις λάσπες

και στα κολλημένα χόρτα,

παραμόνευε ο ίλιγγος μιας άγριας

μάλλον ιστορίας,

επάνω απ' το τραπέζι

αγκάλιασε με το αριστερό του το ψωμί

και με το δεξί το έκοψε βαθιά,

φθάνοντας και στο ψίχουλο του ύπνου.

Όμως την ώρα που έβγαινε από το όνειρο

βγήκε στο χώμα χιόνι.

«Για έλα εδώ»,

του φώναξεζητιάνα παγωμένη η Ιστορία.

«Τέτοια σου υπαγόρευα,

πώς κόβουν το ψωμί σε μάθαιναόλη τη νύχτα;»

Και του αρπάζει το ψωμί

ως και το ψίχουλο του ύπνου.

Και τότε αυτός:

«Ήταν χειμώνας ξαφνικός.

Λάσπες στα πόδια μου και κολλημένα χόρτα.

Κατέβαινα από σχισμένα κράτη».

Σπύρος Λ. Βρεττός