Εγώ με τις ιδέες μουκι εσείς με τα λεφτά σας,
νομίζω πως τα θέλετεμονά ζυγά δικά σας,
δε θέλω την κουβέντα σαςούτε τη γνωριμιά σας.
Θα χτυπήσω εκεί που σας πονάει,
κανένα δε θα αφήσω εμένα να κερνάει.
θα με χρίσω ιππότη και jedai
και άμα ξεμεθύσωσας λέω και goodbye.
Και οι θεοί σαν πείθονταιεάν υπάρχει ανάγκα,
για πόλεμο δεν έκαναποτέ εγώ το μάγκα
και ούτε νεροπίστολοδεν έχω στην παράγκα.
Θα τραβήξω το δρόμο μου
όσο πάεικανένα δε θα αφήσωεμένα να κερνάει,
Θα απολύσω κι όποιον με περιγελάει,
χιλιάδες δυο αλήθειεςο πόνος μου γεννάει.
Εγώ στα δίνω έτοιμακι
εσύ τα θες δικά σου
λιγούρα που σε έδερνεπαρ' όλα τα λεφτά σου
και ούτε στο νυχάκι μου
δε φτάνει η αφεντιά σου.
Δε σε παίρνει εμένα να κοιτάξεις
χωρίς καμιά ουσία εσύθα τα τινάξεις.
Είσαι θύμα του νόμου και της τάξης
δεν ξέρεις καν το λόγογια να με υποτάξεις
Νικολας Ασιμος 1972
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή