Τα βασανα του αγροτη.

Κολιβατα 26 8 1977

Νικολαος Γ. Βρεττος.

Απροστάτευτε αγρότη

όσο που να εξοφλήσεις

τράβηξες στο παρελθόν,

μα έχεις και άλλα να τραβήξεις.

Και στο κτήμα σου σαν πας

μην το θεωρείς αστείο

ξεκώλωσες δυο φτέρες

σ' άρπαξε το δασαρχείο.

Και αν σε πιάσουν άνθρωπε μου

πρέπει να κρατάν οι πλάτες,

είναι τσούρμο, είναι κράτος,

ειν' του δάσους οι προστάτες

Θα σε παν στο δικαστήριο

και θα σου το πουν ωμά

πως εκραταγες στα χέρια

κλαδευτήρι και κασμά;;

Εργαλεία τέτοιου είδους

άνηκαν στο παρελθόν

ο κασμάς απαγορευτεί

είναι όπλο φοβερό.

Ανακρίσεις θα σου κάνουν

και θα σου το πουν σταράτα

πως ξεκώλωσες δυο φτερες;

γιατί έκοψε ςτα βάτα;

Τις ελιές πως τις κλαδεύεις;

ξέρεις θα σε βρει μπελιας,

πως κουτσούρεψες τ'αμπέλι;

και το πράσινο χαλάς;

Και από το έναν στον άλλο

συνεχίζει το βιολί

γιατί είναι μες' το δασαρχείο

φαγοκοιμισιδες πολλοί.

Αν πουλήσεις αγριάδα

που το δίκιο ειν' δικό σου

στα μουτρουμια στη ψειρού

άφησες το κόκαλο σου.

Και του λες απελπισμένα

Είναι ιδιοκτησία μου,

θέλω να το καλλιεργήσω

είναι η περιουσία μου.

Και σου απαντούν αγρίως

άσε τις προδικαστικές,

δεν υπάρχουν περιουσίες

είναι εκτάσεις δασικές.

Περιουσίες δεν υπάρχουν

κάποτε υπήρχαν όμως

τις κατάργησαν οι λίγοι

τις κατάργησε ο νόμος.

Έτσι φίλτατε αγρότη

αυτό έχει σημασία.......

εις το μέλλον θα είσαι αγρότης,

άλλα δίχως περιουσία.

Και αγανακτούν οι νέοι

και τα πάντα παρατάνε,

μια βαλίτσα μόνο παίρνουν

στην Αθήνα για να πάνε.

Τι θα κάνουν τα παιδιά μας

στη πρωτεύουσα που παν;

αυτοκίνητα θα κλέβουν;

η η βιτρίνες θε να σπαν;

Τότε επεμβαίνει ο νόμος

που είναι τα μέτρα του δραστήρια

και γεμίζουν με τους νέους,

φυλακές και κρατητήρια.

Εγκαταλειμμένη οι νέοι

αρχινανε το λοιπόν

σάλους να δημιουργούνε

και ένα πόλεμο ψυχρό.

Έχει και άλλα ο αγρότης

για να φτιαξεται ένα σπίτι

είναι δίλημμα μεγάλο

θα καταστράφηται μπιτ.

Έτσι απόφαση θα πάρει

για να φτάσει στο μοιραίο

να σκαρίαση ένα σπίτι

έστω και ας είναι και λαθραίο.

Και άμα φτιάσει το σπιτάκι

το λαθραίο ο φτωχός

βάζει τα παιδιά του μέσα

και είπε δόξα το Θεό.

Το πρωί όταν ξυπνήσει

να βγει έξω στην αυλή του,

μια μπουλντόζα πέντε μέτρα

κόβει την αναπνοή του.

Και του λέει ο αστυνόμος

δεν θα φέρεις αντιρρήσεις

οικοδόμησε λαθραία,

κάνουμε κατεδαφίσεις.

Τα παιδιά του βγάζουν έξω

όχι ξένοι ,πατριώτες

θα τα σκότωναν και εκείνα,

μα τα θέλουν για στρατιώτες.

Έτσι ο δύστυχος αγρότης

με σκυμμένο το κεφάλι

βλέπει το φτωχό καλύβι,

ίσωμα να είναι πάλι.

Και ο ταλαίπωρος αγρότης

θα πληρώσει και θα σκάσει

γιατί έφτιαξε ένα σπίτι

τα παιδιά του να στεγάσει

Πες μας τώρα φίλε αγρότη

θα τα αντέξεις όλα τούτα;

Πέτρα δέσε στο λαιμό σου

και στη θάλασσα για βουτα.

Να γλυτώσεις μια για πάντα

απ' το κίνδυνο εκείνο,

το Καραμανλή το Κώστα,

των σωτήρα των Ελλήνων.

Πουρθε μέσα από τη Γαλλία,

με προγράμματα γενναία

να σκαρίαση στην Ελλάδα ,

μια Δημοκρατία Νέα.

Και εφάρμοσε το νόμο

αυστηρότατων εν πρώτης

να εξοντωση τον εργάτη

και να πνίξει τον αγρότη.