Τέλος εποχής

Ας ψάξουν τα κόμματα της αριστεράς (δεν ξέρουν;…) τον ιδρυτικό νόμο του Ο.Μ.Μ.Α. (Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Αθηνών), που “χαρίζει” στην κυριολεξία με ένα (1!!!) μόνο άρθρο το ίδρυμα αυτό στον εκλιπόντα και στα τσιράκια του και δεν τον υποχρεώνει ούτε καν στην κατάθεση ισολογισμού προς το Υπουργείο Οικονομικών.

Ο κος Λαμπράκης ήταν ισόβιος πρόεδρος τόσο του Ο.Μ.Μ.Α. όσο και του συλλόγου “Οι φίλοι της μουσικής” με τους “δικούς του βέβαια και στους δύο φορείς… Γιάννης έπινε και Γιάννης κερνούσε…
Δεν γνωρίζω αν υπάρχει άλλος ελληνικός νόμος με ένα μόνο άρθρο.
Αυτό έγινε επί εποχής Παλαιοκρασά και Ανδριανόπουλου, κυβέρνηση Γ. Ράλλη.
Από τότε σ’ αυτή την Ουγκάντα των Βαλκανίων καμία Κυβέρνηση Ν.Δ. ή ΠΑΣΟΚ θέλησε να ξακαθαρίσει αυτό το “δωράκι” προς τον “Θεό” γιατί απλά δεν είχε τα…!

Κι έτσι ένας βασιληάς της διαπλοκής σε κάθε επίπεδο και κονφορμιστής της μουσικής όπως τον αποκαλούσε ο αείμνηστος Μ. Χατζιδάκις κυβερνούσε αλλά και έθαβε με χίλιες αλχημείες τη σύγχρονη ελληνική μουσική, ενώ για να βουλώνει στόματα έβαζε στο Μέγαρό του τον Νταλάρα ή τον “Μέγα” Θεοδωράκη ως μπράβους του για τους υπόλοιπους ταλαίπωρους.
Ο γερό Καραμανλής είχε πει το αμίμητο: "Δεν θα αφήσω έναν π****η και μια π*****α να κυβερνάνε την Ελλάδα" εννοώντας τον Λαμπράκη και την Βλάχου
Τόσα χρόνια κυβέρνησε τη χώρα, δεν του αξίζει να ταφεί με τιμές πρωθυπουργού?