Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΟΠΕΡΑΣ

Όπερα στον Απόλλωνα, κατευθείαν από την Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης.
Τόσο κατευθείαν που οι υπεύθυνοι του Πνευματικού Κέντρου έβαλαν τις ίδιες τιμές με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών!
Τώρα θα μου πείτε τι είναι το Μέγαρο; Σιγά το πράγμα!
Πατάς το κατάλευκο Πεντελικό μάρμαρο, χώνεσαι στην αναπαυτική βελούδινη καρέκλα, έχεις μπροστά σου μια τεράστια σκηνή και άλλη τόση οθόνη, ακουμπάς στα δρύινα στηρίγματα της καρέκλας, βρίσκεσαι σε ένα περιβάλλον αριστούργημα αρχιτεκτονικής και ακουστικής!
Ψιλοπράματα!

Τι Λωζάνη, τι Κοζάνη…
Φοβερό,κείμενο,πλήρως εικονογραφημένο.


Διαβάζοντας το παραπάνω από εδω

Με ταξίδεψε σε ένα Αυγουστιάτικο απόγευμα στα Κολυβατα.

Απόγευμα ο ήλιος έγερνε πάνω από τα Ρεκατζινατα,σημείο για καφέ το κοινοτικό τηλέφωνο στου μπάρμπα Κώστα του Μηνα την αυλή,όλοι περίμεναν να χτυπήσει.
Εκεί καθημερινά παιζόταν και κάποια ιστορία από τα παλιά,εκείνη τη μέρα ήταν η ιστορία του μπάρμπα Χρήστο Βρεττό (Μπαλάσκα).Τσοπάνης ο μπάρμπα Χρήστος συνέχεια στους Σκάρος
Κάπου έμαθε ότι ήρθε μια διάσημη τραγουδίστρια στη Λευκάδα,η Μαρία Καλλας.Αποφασισε να πάει να την ακούσει,ελα δα που ειχε το κοπάδι,αναγκάστηκε να βρει κάποιον να τα φυλαει.
Εκεινο το καιρό έπρεπε το κοπάδι να έχει τσοπάνη........
Βρήκε και πήγε με τα πόδια στη Λευκάδα,όταν γύρισε το περίμεναν στή πλατεία την άλλη μέρα.
Πως ήταν μπάρμπα Χρήστο η τραγουδίστρια???
Και ο μπάρμπα Χρήστος μπαρούτι από το κάζο,....Σα μια γίδα που είχε κρεμαστή στην Αετοφωλιά και βελαζε.
Ο μπάρμπα Χρήστος μερακλής στο Καρναβα και στο κλαρίνο είχε πάθει ήτα, νόμιζε ότι θα άκουγε κλαρίνα καί πήγε.
Ακόμα το γέλιο του Μητσέα είναι στα αυτιά μου.