ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 2014...

Βέβαια, Πρωτοχρονιά, ξέχασα.

 Είναι γιορτές! Και στις γιορτές «οφείλουμε» να είμαστε ή να δηλώνουμε χαρούμενοι.
 Έλα όμως που εγώ, το «απροσάρμοστο», ποτέ δεν τα πήγα καλά με αυτή την «καθώς πρέπει», τη «διατεταγμένη» χαρά.Χαιρόμουν πάντα όταν είχα λόγο να χαρώ - κι ας μην ήταν μέρα γιορτινή.
Τώρα, τέτοιο λόγο, δεν μπορώ να βρω.

Όταν όλοι θα έχουν εγκατασταθεί στον παράδεισο και στην κόλαση, κι η Γη θα έχει βγάλει τα συμπεράσματα της, να θυμάστε:
Το 2014 είχαν εξαφανιστεί οι όμορφοι άνθρωποι από το Ρωμέϊκο!

Παντού ερείπια.
Πρόσωπα χλωμιασμένα, ρυτιδιασμένα, γερασμένα, καταθλιπτικά.
Πρόσωπα με έντονα τα χαρακτηριστικά της απογοήτευσης, του "πως θα τα βγάλω πέρα;", του "πως θα ταΐσω τα παιδιά μου;".
Αυτοκτονούν άνθρωποι, διαλύονται οικογένειες, εξοβελίζονται όνειρα.

Έχουμε ξεχάσει πως είναι να γελάς, να χαίρεσαι, να ερωτεύεσαι!
Όπου κι αν κοιτάξουμε η Ελλάδα μας πληγώνει.

Παντού ικέτες, επαίτες, λουκέτα, συντρίμμια ονείρων και ζωών.
Η φτώχεια έχει απλωθεί παντού σαν πανούκλα.

Δείτε καλά, παντού συσσίτια, λες και βρισκόμαστε σε κατοχή και σε πόλεμο.

Βιώνουμε την βαρβαρότητα σε όλους τους τομείς της ζωής μας (οικονομική, κοινωνική, πολιτική, πολιτιστική)!