Μαρίνος Αντύπας

Μαρίνος Αντύπας,

Αγωνιστής

Ο μεγάλος αγωνιστής Μαρίνος Αντύπας γεννήθηκε το 1872 στα Φερεντινάτα της Πυλάρου. Σπούδασε Νομική και το 1897 συμμετείχε στον Κρητικό αγώνα.

Φυλακίστηκε στην Αίγινα και το 1900 επέστρεψε στην Κεφαλονιά.

Άρχισε να εκδίδει την εφημερίδα «Ανάσταση» η οποία όμως σύντομα αναγκάστηκε να κλείσει για να επανεκδοθεί αργότερα και να ξανακλείσει& Το 1906 μετακομίζει στον Πυργετό στης Θεσσαλίας όπου αρχίζει να ασχολείται με το αγροτικό ζήτημα.

Οι προτάσεις του ήταν όπως πάντα ρηξικέλευθες, με αποτέλεσμα να γίνει πολύ αγαπητός στον λαό και πολύ μισητός στους γαιοκτήμονες. Το σχέδιο δολοφονίας του δεν άργησε να εξυφανθεί και έτσι στις 8 Μαρτίου 1907 δολοφονήθηκε με μια σφαίρα πισώπλατα.

Ο Μαρίνος Αντύπας, εκείνος που ονόμασε την μια του βαφτισημιά Αναρχία και την άλλη Επανάσταση, πέθανε σε ηλικία μόλις 35 ετών, προλαβαίνοντας όμως να αφήσει κληρονομιά ένα σπινθηροβόλο πνεύμα και το ασίγαστο πάθος της εξέγερσης.

21 Απριλιου 1967 2008

http://www.esnips.com/doc/a578e5b2-78e5-46a9-8c0e-81d01eb764ad/gypsos

Πάνε 31 χρόνια από τότε που ο γιατρός έβγαλε τη διάγνωση του.

Τελικά ο ασθενής γλύτωσε απο το γύψο,

και πα ει από εγκεφαλικό

Νανος Βαλαωριτης 1963 καποιος.....

κάποιος κοιτάει μέσα μου

και βλέπει ότι με βλέπει

κάποιος ακούει μέσα μου

κι ακούει ότι μ' ακούει

με συναντάει το απόγευμα σε μια γωνιά του δρόμου

μαντεύοντας ποιος θα 'ναι κει κι όσα θα μου συμβούνε

κάποιος που είναι μέσα μου

μου χτίζει ένα σπιτάκι

και το γκρεμίζει γρήγορα πριν να το κατοικήσω

κάποιος που είναι πάντοτε μπροστά και δε μ' αφήνει

κλείνοντας και φράζοντας το δρόμο να περάσω

κάποιος κινείται μέσα μου

και ξεκινάει σαν τρένο

γεμάτος ανυπόμονους κι ωραίους ταξιδιώτες

κάποιος μου λέει πως είν' αργά

και δε θα αρθούν εγκαίρωςνα μας γλιτώσουν

οι καλοί απ' τις κακές

μου λέει για στάσου ένα λεπτό περίμενε

στάσου να δω ποιος είσαι συ ποιος είν' αυτός πού πάμε

μα ήταν άλλος απ' αυτό που νόμιζα πως ήταν

και που' ναι πάντα μακριά από εκείνου που είναι

κάποιος θυμάται μέσα μου έναν παλιό του φίλο

τότε που πέφταν κανονιές η μια πάνω στην άλλη

κάποιος μου λέει δεν είμαι γω που γράφω αυτήν την ώρα

μα ένα χέρι ελαστικό που σπρώχνει το δικό μου

κάποιος μιλάει μέσα μου όταν μιλάω με κάποιον

και του εξηγεί πως γίνεται το κάθε τι στον κόσμο

πως γίνεται το ανώμαλο απ' το κανονικό

και ο καπνός απ' τη φωτιά πως βγαίνει γαλανόλευκος

κι απ' τη βροχή το σύννεφο πως χαμηλώνει

αθόρυβακι αδειάζοντας πως πέθαινε επάνω από τα σπίτια

κι από την πόρτα του μυαλού μια σκέψη πως μπαινόβγαινε

αλείβοντας τα λόγια της με της μιλιάς το μέλι

ένας σκορπιός τρυπήθηκε απ' το κεντρί του μόνος

κάποιο ρολόι αδέσποτο μπερδεύοντας τις ώρες

χτυπούσε οκτώ στις έντεκα και δώδεκα στις μίαα

πάνω στο καμπαναριό ή μέσα στην καρδιά μου

ανοίξτε αμέσως για να μπει αυτός ο κάποιος άλλος

να μπει απ' το παράθυρο όπως μια πεταλούδα

που με κοιτάει όταν κοιτώ μέσα στον εαυτό μου

μες το δικό μου πρόσωπο το πρόσωπο ενός άλλου

(Νάνος Βαλαωρίτης, 1963)

Πονεμενες ιστοριες....

Ποιό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα των δυτικών ανεπτυγμένων κοινωνιών?

Η ανισομερής κατανομή του πλούτου που μπορεί κάποια στιγμή να οδηγήσει σε εξεγέρσεις την αδικημένη μάζα?

Η υπερθέρμανση της οικονομίας?

Το τέλμα στο οποίο οδηγεί τον σύγχρονο άνθρωπο η υπερκατανάλωση?

Σιγά το ποσόν.

Το πραγματικό πρόβλημα της δύσης είναι οι αιμορροΐδες που εξελίσσονται σε νόσο λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής. Σύμφωνα με τους ειδικούς σχεδόν το 85% του πληθυσμού στις ανεπτυγμένες χώρες υποφέρει περιστασιακά ή χρόνια από το φαινόμενο των αιμορροΐδων που ταλαιπωρεί εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και καταστρέφει την ποιότητα ζωής τους.

Αυτό συμβαίνει λένε αυτοί που ξέρουν διότι ο δυτικός τρέχει πάρα πολύ με αποτέλεσμα να αναβάλλει συνεχώς το σωτήριο χέσιμο.Για να το πούμε επιστημονικώς υπάρχει έλλειψις κενώσεων.

Ενώ σου λέει στην Αφρική που ο ιθαγενής έχει άφθονο χρόνο να ανακουφιστεί(κάτω από τη χουρμαδιά,δίπλα στο ρινόκερο )-πόσο να σε στρεσάρει και να σε τρέχει η βοσκή βουβαλιών- τις αιμορροΐδες δεν τις έχουν όχι μόνο στον κώλο τους ούτε κάν στο λεξικό τους.

Οι αιμορροΐδες, εμφανίζονται με έντονο πόνο κυρίως κατά την αφόδευση και ορισμένες φορές συνοδεύονται από αιμορραγία.

Αλλά επειδή είναι θέμα ταμπού -το τι κάνει ο καθένας με τον κώλο του είναι δική του δουλειά-μόνο το 0,3% χτυπάει την πόρτα του γιατρού.

Οι πολλοί υπόλοιποι υποφέρουν σιωπηλά.

Viagra

Γιατί ασχολούνται όλοι με το ντόπινγκ στον αθλητισμό;

Η τελευταία έρευνα στην Ελλάδα έδειξε ότι 450.00 σκευάσματα Viagra πουλήθηκαν μόνο στην Ελλάδα.

Τι ψάχνουμε λοιπόν για ντόπινγκ;

Θραύση κάνει στην Ελλάδα και ο κόσμος ντοπαρίζεται μόνο για να πάει με την γυναίκα του (και όχι μόνο).

Οι αθλητές μας μάραναν;

Ξέρετε πόσος είναι……ο τζίρος;

Φθάνει τα 21,5 εκ ευρώ.

Άρα με τι ασχολούμαστε;

Μάλλον οι αθλητές , ντοπάρονται λιγότερο από όλους μας και φέρνουν και κάποιο μετάλλιο, ενώ εμείς πανηγυρίζουμε στο κρεβάτι!

Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Πριν από 2.700 χρόνια ο ποιητής Σιμωνίδης μας εξηγεί, γιατί οι γυναίκες παρουσιάζουν τόσο διαφορετικό χαρακτήρα μεταξύ τους:

«Κάθε γυναίκα, έχει το δικό της χαρακτήρα και τούτο, γιατί πλάστηκε από διαφορετικό ζώο. Μερικά απ΄ αυτά τα ζώα είναι το γουρούνι, η αλεπού, ο σκύλος, ο γάιδαρος, η νυφίτσα, το άλογο η μαϊμού, η μέλισσα.

Πέρα όμως απ΄ αυτά, η γυναίκα κατάγεται από την αμετακίνητη γη και την ανήσυχη θάλασσα. Ανάλογα, λοιπόν, με την καταγωγή της, η γυναίκα παίρνει και το χαρακτήρα της.

Έτσι, υπάρχουν οι πονηρές γυναίκες, οι ηλίθιες, οι καθαρές και οι ακάθαρτες, οι αλλοπρόσαλλες και οι φιλόνικες, οι κρύες και οι θερμές, οι αφρόντιστες και οι περιποιημένες, οι περήφανες, οι πεισματάρες, οι λαίμαργες, οι τεμπέλες, οι φλύαρες…Μόνο μια γυναίκα ξεχωρίζει ανάμεσα σ΄ όλες, αυτή που πλάστηκε από τη μέλισσα. Μόνο αυτή μπορεί να κάνει τον άντρα της ευτυχισμένο»(!)

Σήμερα, μετά από 2700 χρόνια, παρά τα περί ισότητας και υποτιθέμενης χειραφέτησης, οι γυναίκες αντιμετωπίζονται ακόμη σαν πολίτες 2ης κατηγορίας, αφού εξακολουθούν να υπάρχουν άντρες που τις θεωρούν σκλάβες, με μόνο προορισμό να τους κάνουν ευτυχισμένους!

Αλλά κι όταν οι άντρες ακούμε πολύ συχνά με φανερή απέχθεια τις «γυναικείες κουβέντες», λες κι οι αντρικές είναι οπωσδήποτε σπαθάτες και βαρύγδουπες, ή όταν ξεστομίζουμε τακτικά φιλοφρονήσεις του τύπου «είσαι γυναίκα, ρε» ή «άντε να φορέσεις φουστάνια», δε δηλώνουμε την απαξίωσή μας για τη γυναίκα;

Ας επανέλθουμε όμως στο (μισογύνη) Σιμωνίδη: «Το μεγαλύτερο κακό που έκαμε ο Δίας είναι οι γυναίκες. Όποιος είναι παντρεμένος δε μπορεί να πει πως χάρηκε μια μέρα, απ΄ το πρωί ως το βράδυ. Ο φίλος του άντρα δε βρίσκει ποτέ καλή υποδοχή απ΄ τη γυναίκα. Ακόμα κι η πιο τίμια, φαινομενικά γυναίκα, απατάει τον άντρα της, αλλά κάθε άντρας παινεύει τη δική του γυναίκα και κατηγορεί των άλλων. Ο νους της γυναίκας δε φτάνει, όταν είναι χειμώνας και τρέμει απ΄ το κρύο, ούτε το σκαμνί της να σιμώσει στο αναμμένο τζάκι, για να ζεσταθεί».

Άλλος αρχαίος, ο Φωκυλίδης, περιορίζει την προέλευση των γυναικών από 4 μόνο ζώα: το σκύλο, το γουρούνι, το άλογο και τη μέλισσα, καταλήγοντας πως κάθε άντρας πρέπει να εύχεται να του τύχει μια γυναίκα καταγόμενη απ΄ την εργατική μέλισσα! Έξυπνοι, βλέπετε, οι άντρες όλων των εποχών. Ψάχνουν όλοι την εργατική γυναίκα. Γιατί τάχα, τόση πρεμούρα για την εργατικότητα;

Ύστερα, πάντως, από 3 αιώνες, άλλος αρχαίος, ο Πλάτωνας, στην «Πολιτεία» του θα διατυπώσει ολότελα διαφορετικές απόψεις για τη γυναίκα: «Οι γυναίκες, προσφέρουν τις ίδιες υπηρεσίες με τους άντρες και άρα πρέπει να ζουν και να εκπαιδεύονται όπως και οι άντρες. Καθένας πρέπει να πράττει κατά τη φύση του. Εάν η γυναίκα διέφερε ποιοτικά κατά φύση από τον άντρα, τότε θα έπρεπε να πράττει και όλως διάφορα έργα. Αλλά ανάμεσα στον άντρα και τη γυναίκα δεν υπάρχει καμιά ποιοτική διαφορά, παρά μόνο ποσοτική.

Θα πρέπει λοιπόν και οι γυναίκες να ασχολούνται με ό,τι και οι άντρες, μόνο που πρέπει να εκτελούν ελαφρότερα έργα».

Κατερινα

Θέλω να κουβεντιάσω σ' ένα καφενείο που να χει πόρτα ανοιχτή και να μην έχει θάλασσα μονάχα άντρες άνεργους σκόνη με ήλιο και σιωπή να μπαίνει ο ήλιος στο κονιάκ κι η σκόνη μαζί με τα τσιγάρα στα πλεμόνια μας και ας μη πάρουμε και σήμερα βρε αδερφέ προφύλαξη για την υγεία μας κι ούτε να δίνεις συμβουλές το πως το κατεβάζω έτσι και πως σκορπιέμαι έτσι και να αφήσεις ήσυχα στα μούτρα τις μπογιές τις μύξες και τα κλάματα να τρέξουνε. Μονάχα να κοιτάζεις ήρεμα τα νύχια τα μαλλιά μου και τα χρόνια που ναι βρώμικα και γω να μη δίνω φράγκο για όλα αυτά

Μόνο το κόμμα το χριστουλάκο τους γιατί δε φτιάχτηκε το κόμμα τόσα χρόνια και συ να σαι φίλος.

Φίλος-φίλος έτσι όπως το λέει ο Καζαντζίδης και το κονιάκ να ναι σκατά και εργολάβος πουθενά δε φάνηκε έχει δωμάτιο για παράνομους πάνω από το καφενείο θα σου τα ρίξω σε μια δόση το συνηθίζω άμα μεθάω - έτσι για να σε λιανίσω - να σε δω χωρίς βρακί να δούμε τι θα κάνεις εσύ όμως λέει δε θα σαι απ' αυτούς θα σηκωθείς και θα χορέψεις παραγγελιά ... βεργούλες και με δείρανε... και θα κρατάς στις χούφτες σου μ' αγάπη και με προσοχή το μυαλό μου είναι έτοιμο να διαλυθεί στα χίλια. Με πονάει. Κι όταν έρθουνε να σου πουν εδώ δεν είναι τόπος και χρόνος για τέτοια πράγματα τράβηξε τη φαλτσέτα και θέρισε. Είχανε δίκιο οι Κοεμτζήδες.

Κατερίνα Γώγου