Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

Μόλις ανακάλυψα το ημερολόγιο!

Αντιγραφή απο το ημερολόγιο ενος ανεργου




 Άφησα την Αθήνα, έφτιαξα τη ζωή μου, τα τελευταία 12 χρόνια δούλευα σε μια επαρχιακή εφημερίδα. Ώσπου ένα πρωί "μεταβιβάστηκε" σε έναν πρώην βουλευτή ο οποίος με κράτησε ένα χρόνο για να εκπαιδεύσω την... ανηψιά του! Αλλά αποφάσισε ότι δεν είμαι ικανή. Πόσο αστείο μου φάνηκε τότε...

Τώρα, 8 μήνες μετά, προσπαθώ στέλνοντας βιογραφικά, ενημερώνοντας γνωστούς κτλ.. Ανταπόκριση καμία...

Αισθάνομαι 50 χρ., άχρηστη, πάλι στο μηδέν. Κάνω υπομονή γιατί πλέον δεν είμαι μόνη μου, έχω κι ένα γιο 8 ετών - μονογονεϊκή οικογένεια. Η επιστροφή στη βάση μου (Αθήνα) στους δικούς μου, ναι μεν λύση... Άλλοι, θα μου πεις, δεν έχουν καν αυτή την επιλογή.

Πάλι στο "παιδικό" μου δωμάτιο με την αδελφή μου και αγκαλιά τον γιο μου (η μόνη μου δύναμη πια). Πόσο δύσκολο μου φαίνεται... Αυτή η αλλαγή... Κι μ' αυτά που διαβάζω και βλέπω, δουλειά δεν πρόκειται να βρω...

Ευτυχώς που εμείς σαν λαός έχουμε σημαία μας την οικογένεια. Γιατί τελικά πάλι εκεί γυρνάμε. Και πάλι από την αρχή!

Υ.Γ. Ίσως γράφω ασυνάρτητα αλλά δεν το συνηθίζω... Απλά σήμερα διαβάζοντάς σας μου βγήκε. Σας ευχαριστώ!
 


Κατερίνα , 38 χρ. , Λευκάδα (Νομός Λευκάδας)
 Καλή δύναμη Κατερίνα,
 και να θυμασαι δεν είσαι αναλώσιμη ούτε μόνη 1.500.000 άνεργοι.

Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013

Χρόνια πολλά Μαρια

Θα “ρθει καιρός 






Θα “ρθει καιρός
που θ” αλλάξουν τα πράγματα.
Να το θυμάσαι Μαρία.
Θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα
εκείνο το παιχνίδι που τρέχαμε
κρατώντας τη σκυτάλη;
Μη βλέπεις εμένα μην κλαις.
Εσύ είσαι η ελπίδα.
Άκου, θα “ρθει καιρός
που τα παιδιά θα διαλέγουν γονιούς
δε θα βγαίνουν στην τύχη
δεν θα υπάρχουν πόρτες κλειστές
με γερμένους απ” έξω
και τη δουλειά θα τη διαλέγουμε
δε θα “μαστε άλογα
να μας κοιτάνε στα δόντια.
Οι άνθρωποι, σκέψου,
θα μιλάνε με χρώματα
κι άλλοι με νότες
να φυλάξεις μοναχά
σε μια μεγάλη φιάλη με νερό
λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές :
απροσάρμοστοι, καταπίεση,
μοναξιά, τιμή, κέρδος, εξευτελισμός
για το μάθημα της Ιστορίας.
Είναι Μαρία, δε θέλω να λέω ψέματα,
δύσκολοι καιροί και θα” ρθουνε κι άλλοι
δε ξέρω, μην περιμένεις κι από μένα πολλά
τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέω
κι απ” όσα διάβασα ένα κράτησα καλά
Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος
Θα την αλλάξουμε τη ζωή
παρ” όλα αυτά Μαρία..

Κατερίνα Γώγου

Τετάρτη 14 Αυγούστου 2013

Η ελευθερία είναι πολύτιμη, τόσο πολύτιμη που πρέπει να δίνεται σε δόσεις Λένιν Β.

Σαν σήμερα στις 14 Αυγούστου 1956 ,
φεύγει απο τη ζωή ο Μπέρτολτ Μπρεχτ.





Βγες έξω, σύντροφε! Ρίσκαρε
Τη δεκάρα, που ούτε δεκάρα πια δεν είναι ...
Τον τόπο για ύπνο που πάνω του πέφτει η βροχή
Και της δουλιάς τη θέση που αύριο θα χάσεις!

Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου!

Να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ!
Βοήθα τον εαυτό σου βοηθώντας μας:
Κάνε πράξη την αλληλεγγύη!
Βγες έξω, σύντροφε, αντιμέτωπος με τα όπλα και
Διεκδίκησε το μεροκάματό σου!
Σαν ξέρεις πως δεν έχεις τίποτα να χάσεις
Όπλα αρκετά οι αστυνόμοι τους δεν έχουν!
Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου!
Να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ!
Βοήθα τον εαυτό σου βοηθώντας μας:
 Κάνε πράξη
Την αλληλεγγύη!

Δευτέρα 12 Αυγούστου 2013

Λευκάδα, λαϊκοι ποιητές.


 
Για να μη ξεχνάμε πως δούλευε το σύστημα,
όχι σε μακρινές εποχές,
και κάτι που πληρώνουμε τώρα.




Κρίσεις και αναπηρίες

Είναι μια μερίδα ανθρώπων
που τα πάντα αν πιάσουν σπάνε
και ανάπηρους τους κρίνουν
και όλοι σύνταξη τραβάνε.

Βλέπεις άντρες παλικάρια
που έχουν ένα μέτρο πλάτες
και είναι μες στης εργατιές μας
οι καλύτεροι εργάτες

Και όμως οι επιτροπές μας
που υπερβαίνει η λογική
τους ενέκριναν να παίρνουν
σύνταξη αναπηρική.

Και όλοι σύνταξη τραβάνε
και κανείς τους δεν μπορεί,
κέρδισαν αναπηρία
με ένα ντενεκέ τυρί.

Μπράβο στους κριτές γιατρούς μας
μπράβο πάμπολλες φορές
που έχουνε γερά σαγόνια
και μασέλες φοβερές.


Οι επιτροπές που κρίνουν
συνεχίζουν το χαβά
και πουλάνε αναπηρίες
με κοτόπουλα και αυγά.

Στην επιτροπή σαν φτάσεις
και έτσι δεν κρατάς ταγάρι
υγιέστατο σε κρίνουν
είλωτα και παλικάρι.

Αν ανάπηρος θα γίνεις
και δεν έχεις να τσοντάρεις
μήτε ανάπηρο σε κρίνουν
μήτε σύνταξη θα πάρεις.

Αν σε πάνε μες στη κάσα
με σταυρούς και μανουάλια
τότε ανάπηρο σε κρίνουν
μήτε επιθυμούν ρεγάλια.

Ποιος λοιπόν θα λάβει θαρρος
και σκληρά θα επιμείνει
με ανώτατους κριτές
της επιτροπές να κρίνει?

Σαν αγράμματος που είμαι
θα το πω εδώ γραφτό
είναι ανάπηροι οι ίδιοι
εκατό της εκατό.

Όπως πάει η επιστήμη
για βρει λοιπόν το πάτο
την Ελλάδα θα τη κάνουν
σκέτη άσυλο ανιάτων.

25.11.1986

O Νικόλαος Βρεττός γεννήθηκε στα  Κολυβάτα το 1928,επάγγελμα αγρότης,  το τρίτο κατά σειρά παιδί πενταμελούς οικογένειας,τελείωσε τη πέμπτη τάξη του δημοτικού μετά άρχισε ο β παγκ πόλεμος
Μετανάστης στα ανθρακωρυχεία του  Βελγίου,και στις φάμπρικες της Γερμανίας.
Απεβίωσε το Οκτώβριο του 2008.



.