Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 2008

Aχος βαρυς ακουγεται πολλα ντουφεκια πεφτουν......


Ούτως ή άλλως, φακελωνόμαστε... και ειδικά ο μπλόγκερ, που στο μπλογκ του είναι ο μεγάλος αδερφός, βλέπει από το που κοιτάς μέχρι τι έγραψες...
αντιστροφή...
μέχρι τώρα, αν πήγαινες και αγόραζες εφημερίδα, κανείς δε σε φακέλωνε...
(δε μιλω για παλιες εποχές)
τώρα με το ίντερνετ, ξέρουν από το τι σάιτ επισκέπτεσαι, τι σεξουαλικά γουστα έχεις, ένας συντάκτης, δε μπορεί να εξαφανίσει τι έγραψε...και κυρίως...
μέχρι τώρα ο αναγνώστης, δε φακελωνόταν, αντιθέτως ο συντάκτης, όφειλε να είναι επώνυμος, για να έχει και την ευθύνη των όσων ισχυρίζεται....
η ελευθερία, συνεπάγεται ευθύνη... αναλαμβάνω την ευθύνη, γμτ, πώς να το εξηγήσω...
τα υπόλοιπα είναι φασισμός , λογοκρισία+ασυδοσία, το ίδιο κέρμα, γυρισμένο ανάποδα...
τώρα, γίνεται το ανάποδο... ο αναγνώστης - επισκέπτης, φακελώνεται, και ο συντάκτης, δε ξέρεις ποιός μπορεί να είναι... Πέρα του ότι , ό,τι ώρα θέλει, τα κάνει άφαντα...
ωστόσο, δεδομένων των διαπλεκομένων και του ήδη χειραγωγημένου τύπου, από κομματική ή οικονομικά συμφέροντα, οπότε κι ένα κείμενο και καλά "έγκυρο" τι παιχνίδια εξυπηρετεί, και πώς προϊδεάζει την κοινή γνώμη.
Σε κ α μ ί α περίπτωση,
δεν μπορώ να πω ότι ο blogger, δεν δύναται, να προσπαθεί να είναι ... εναλλακτικός...


Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008

Η κιβωτος του Νωε







Μια υπόγεια εγκατάσταση ύψιστης ασφάλειας, μέσα στην οποία θα αποθηκευτούν σπόροι από όλες τις καλλιεργούμενες ποικιλίες του κόσμου, ως παρακαταθήκη για την περίπτωση παγκόσμιας καταστροφής, εγκαινιάστηκε στα νησιά Σφάλμπαρντ της Αρκτικής, 1.500 χλμ από το Βόρειο Πόλο.




«Είναι η ασφαλιστική μας δικλείδα» δήλωσε εγκαινιάζοντας την εγκατάσταση ο πρωθυπουργός της Νορβηγίας Γιενς Στόλτενμπεργκ.


«Είναι η Κιβωτός του Νώε που θα διασφαλίσει τη βιολογική ποικιλότητα για τις επερχόμενες γενιές» είπε.Μεταξύ των δεκάδων προσκεκλημένων που συγκεντρώθηκαν στην κιβωτό, 130 μέτρα μέσα στην πλαγιά ενός παγωμένου βουνού. ήταν ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μπαρόζο και η βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης Ουανγκάρι Ματάι από την Κένυα.


Δείγματα από 4,5 εκατ. ποικιλίες φυτών που προσφέρουν τροφή στον άνθρωπο μπορούν τώρα να αποθηκευτούν μέσα σε τρεις τσιμεντένιους θαλάμους, που βρίσκονται στην άκρη μιας σήραγγας 120 μέτρων.
Ο χώρος είναι αρκετός, δεδομένου ότι το σύνολο των καλλιεργούμενων ποικιλιών εκτιμάται ότι δεν υπερβαίνει τα τρία εκατομμμύρια.Ισχυρά κλιματιστικά συστήματα διατηρούν τη θερμοκρασία στους -18 βαθμούς Κελσίου, στην οποία οι σπόροι μπορούν να διατηρηθούν έως και πάνω από μια χιλιετία.


Η Κιβωτός, διαβεβαίωσαν οι κατασκευαστές, είναι σχεδιασμένη να αντέχει ακόμα και χτύπημα με πυρηνικά όπλα και θα παραμείνει πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας όσο και αν χειροτερέψει η παγκόσμια θέρμανση.Μόνο η είσοδος της εγκατάστασης είναι ορατή από την επιφάνεια, φτιαγμένη από μέταλλο και τσιμέντο. Είναι διακοσμημένη με μεταλλικά στοιχεία και καθρέπτες, που δημιουργούν ιριδισμούς ορατούς από χιλιόμετρα μακριά.


Η εγκατάσταση θα ελέγχεται με τηλεχειρισμό από τη Νορβηγία, η οποία κάλυψε το κόστος των έξι εκατ. δολαρίων για την κατασκευή του.




Τη συλλογή των δειγμάτων αναλαμβάνει το Παγκόσμιο Ίδρυμα Ποικιλότητας Καλλιεργειών, με έδρα τη Ρώμη, ενώ στους φορείς που μετέχουν περιλαμβάνεται και ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ.Τα πρώτα δείγματα που πέρασαν από το κόκκινο χαλί των εγκαινίων, σφραγισμένα σε υδατοστεγείς φακέλους, ήταν σπόροι διαφορετικών ποικιλιών ρυζιού από 104 χώρες.




Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008

Μπαλαντα


Δε λυγάνε τα ξεράδια και πονάνε τα ρημάδια
Κούτσα μια και κούτσα δυο της ζωής το ρημαδιό!

Mεροδούλι, ξενοδούλι!Δέρναν ούλοι: αφέντες, δούλοι,

ούλοι: δούλοι, αφεντικόκαι μ' φήναν νηστικό.

Tα παιδιά, τα καλοπαίδια,

παραβγαίνανε στην παίδειαμε κοτρόνια στα ψαχνά,

φούχτες μύγα στ' αχαμνά!


Aνωχώρι, Κατωχώρι,ανηφόρι, κατηφόρι,

και με κάμα και βροχή,ώσπου μου 'βγαινε η ψυχή.

Eίκοσι χρονώ γομάρισήκωσα όλο το νταμάρικι' έχτισα, στην εμπασιά του χωριού, την εκκλησιά.Kαι ζευγάρι με το βόδι(άλλο μπόι κι' άλλο πόδι)όργωνα στα ρέματατ' αφεντός τα στρέμματα.Kαι στον πόλεμ' "όλα για όλα"κουβαλούσα πολυβόλανα σκοτώνωνται οι λαοίγια τ' αφέντη το φαϊ.Kαι γι' αυτόνε τον ερίφηεκουβάλησα τη νύφηκαι την προίκα της βουνό,την τιμή της ουρανό!Aλλά εμένα σε μια σφήναμ' έδεναν το Μαη το μήναστο χωράφι το γυμνόνα γκαρίζω, να θρηνώ.Kι' ο παπάς με την κοιλιά τουμ' έπαιρνε για τη δουλειά τουκαι μου μίλαε κουνιστός:"Σε καβάλησε ο Χριστός!Δούλευε για να στουμπώσειόλ' η Χώρα κι' οι καμπόσοι.Μη ρωτάς το πώς και τί,να ζητάς την αρετή!-Δε βαστάω! Θα πέσω κάπου!-Ντράπου! Τις προγόνοι ντράπου!-Αντραλίζομαι!... Πεινώ!...-Σούτ! θα φας στον ουρανό!"Kι' έλεα: όταν μιαν ημέραπαρασφίξουνε τα γέρα,θα ξεκουραστώ κι' εγώ,του θεού τ' αβασταγό!Kι' όταν ένα καλό βράδυθα τελειώσει μου το λάδικι' αμολήσω την πνοή(ένα πουφ είν' η ζωή),H ψυχή μου θε να δράμηστη ζεστή αγκαλιά τ' Αβράμη,τ' άσπρα, τ' αχερένια τουνα φιλάει τα γένια του!Γέρασα κι' ως δε φελούσακι' αχαϊρευτος κυλούσα,με πετάξανε μακριάνα με φάνε τα θεριά.Kωλοσούρθηκα και βρίσκωστη σπηλιά τον Αι-Φραγκίσκο:"Χαίρε φως αληθινόνκαι προστάτη των κτηνών!Σώσε το γέρο κύρ Μέντηαπ' την αδικιά τ' αφέντη,συ που δίδαξες αρνίτον κύρ λύκο να γενή!Tο σκληρόν αφέντη κάνεαπό λύκο άνθρωπο κάνε!..."Μα με την κουβέντα αυτήπόρτα μου 'κλεισε κι' αυτί.Tότενες το μαύρο φίδιτο διπλό του το γλωσσίδιπίσω από την αστοιβιάβγάζει και κουνάει με βιά:"Φως ζητάνε τα χαϊβάνιακι' οι ραγιάδες απ' τα ουράνια,μα θεοί κι' όξαποδώκει δεν είναι παρά δώ.Aν το δίκιο θες, καλέ μου,με το δίκιο του πολέμουθα το βρης. Οπου ποθείλευτεριά, παίρνει σπαθί.Mη χτυπάς τον αδερφό σου-τον αφέντη τον κουφό σου!Και στον ίδρο το δικόγίνε συ τ' αφεντικό.Χάιντε θύμα, χάιντε ψώνιοχάιντε Σύμβολον αιώνιο!Αν ξυπνήσεις, μονομιάςθα 'ρτη ανάποδα ο ντουνιάς.Kοίτα! Οι άλλοι έχουν κινήσεικι' έχ' η πλάση κοκκινήσεικι' άλλος ήλιος έχει βγησ' άλλη θάλασσ', άλλη γης".

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2008

Ισοκράτης (436 π.Χ-338 π.Χ.)


."Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα τηςελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ωςελευθερία, την αναίδεια του λόγου ωςισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία." Ισοκράτης (436 π.Χ-338 π.Χ.)

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

Κατι κουνιεται.....



Κατι γινεται κατω στη Μεσσηνια ,αρχισαν τα οργανα;;

Αν παρει φωτια του γειτονα το σπιτι περιμενε κακα μαντατα......

«Άσυλο βασανιστηρίων η Ελλάδα»


Οδηγία της Νορβηγίας διαπιστώνει καταπάτηση των δικαιωμάτων των προσφύγων
«Άσυλο βασανιστηρίων η Ελλάδα»
Νέο ηχηρό ράπισμα δέχτηκε η χώρα μας για τον τρόπο που η Ελληνική Αστυνομία και το υπουργείο Εσωτερικών αντιμετωπίζουν τους πρόσφυγες που έχουν πραγματική ανάγκη ασύλου.
Λίγες ημέρες μετά την άκρως επιβαρυντική για τη χώρα μας έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπου γίνεται αναφορά σε πληθώρα περιστατικών τυφλής αστυνομικής βίας, η Νορβηγία με απόφαση της Επιτροπής Προσφύγων της Υπηρεσίας Μετανάστευσης απαγόρευσε στους πρόσφυγες που πρέπει να ζητήσουν άσυλο στην Ελλάδα να επιστρέψουν στη χώρα μας, διότι όπως επισημαίνεται «δεν υπάρχει καμία εγγύηση για τον σεβασμό των δικαιωμάτων τους»! «Με βάση τις τελευταίες πληροφορίες για πιθανή παραβίαση των δικαιωμάτων των προσφύγων που αιτούνται άσυλο στην Ελλάδα, η Επιτροπή απαγορεύει στους πρόσφυγες που θέλουν να υποβάλουν αίτηση ασύλου να πάνε στην Ελλάδα», καταγράφει στην έκθεσή της η νορβηγική υπηρεσία, που περιέχει και τις μαρτυρίες προσφύγων οι οποίοι καταγγέλλουν βασανισμούς ακόμη και με ηλεκτροσόκ από Έλληνες αστυνομικούς!
Όπως εξηγούν στα «ΝΕΑ» μέλη της Επιτροπής Προσφύγων της Υπηρεσίας Μετανάστευσης της Νορβηγίας «όταν ένας λαθρομετανάστης συλλαμβάνεται σε μια χώρα, τότε οι διωκτικές αρχές παίρνουν τα δακτυλικά του αποτυπώματα και τα στοιχεία του μπαίνουν στο αρχείο της χώρας εισόδου. Σύμφωνα με όσα προβλέπει η Συνθήκη του Δουβλίνου, όταν ο πρόσφυγας ζητήσει άσυλο ανεξάρτητα από τη χώρα στην οποία βρίσκεται θα πρέπει να κάνει αίτηση ασύλου όχι στη χώρα που βρίσκεται, αλλά στη χώρα όπου αρχικά εντοπίστηκε. Με τα στοιχεία όμως που έχουμε συγκεντρώσει για την Ελλάδα δεν μπούμε να επιτρέψουμε σε κανέναν από τους πρόσφυγες που βρίσκονται στη χώρα μας να επιστρέψουν στην Ελλάδα, διότι αυτό είναι επικίνδυνο για τη ζωή τους».
Αυστηρή προειδοποίηση
«Η απόφαση της Νορβηγίας είναι μια αυστηρή προειδοποίηση, που αν δεν οδηγήσει σε αλλαγές θα ακολουθηθεί και από άλλες χώρες», προειδοποιεί ο Παναγιώτης Δημητράς, εκπρόσωπος του Ελληνικού Παρατηρητηρίου Συμφωνιών του Ελσίνκι, ενώ αναφέρει και τις επιβαρυντικές εκθέσεις άλλων χωρών εις βάρος της χώρας μας που πιθανόν θα οδηγήσουν σε αποφάσεις παρόμοιες με αυτές της Νορβηγίας.
Όπως αποκαλύπτει σε έκθεσή του το Συμβούλιο Προσφύγων της Δανίας «το 2006 συνελήφθησαν από τις ελληνικές αρχές 8.157 Ιρακινοί. Από αυτούς δόθηκε η δυνατότητα μόνο σε 1.415 να υποβάλουν αιτήσεις ασύλου, αλλά τελικά δεν δόθηκε σε κανέναν. Μόνο 0,5% από όσους ζητούν άσυλο τελικά το παίρνουν, κάτι που τοποθετεί την Ελλάδα στην τελευταία θέση των ευρωπαϊκών χωρών».
Η γερμανική οργάνωση Ρro Αsyl, αφού αναφέρει πληθώρα περιπτώσεων όπου υπήρξε παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, καταλήγει στο συμπέρασμα πως «η Ελλάδα υπολειτουργεί στο σύστημα υποδοχής των προσφύγων. Νόμοι υπάρχουν, αλλά τις περισσότερες φορές δεν εφαρμόζονται από τις ελληνικές Αρχές».
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Στέλιος ΒραδέληςTA NEA, 11-02-2008

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008

Παραμυθια



Ο ΤΖΙΤΖΙΚΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΕΡΜYΓΚΑΣ Έκδοση κλασική αυτη την έκδοση που όλοι γνωρίζουμε το μερμήγκι εργάζεται σκληρά όλο το καλοκαίρι ,φτιάχνοντας το σπίτι του και βάζοντας προμήθειες κατά μέρος για να έχει να επιζήσει και να περάσει το χειμώνα του.
Αντίθετα ο τζίτζικας σκέφτεται ότι με τόσο ωραίο καιρό το μυρμήγκι είναι ηλίθιο που κάθεται και δουλεύει ενώ αυτός τραγουδά ,χορεύει και παίζει όλο το καλοκαίρι. Κατόπιν φτάνει ο χειμώνας και ενώ τα μυρμηγκιά την αράζουν στην ζέστη τους κατοικία με τις συσσωρευμένες τους προμήθειες,ο καημένος ο τζίτζικας τρέμει μέσα στο κρύο παραμένει χωρίς τροφές και εν τέλει τα τινάζει.- Έκδοση Μοντέρνα΄Το μυρμήγκι εργάζεται όλο το ζεστό καλοκαιρι, κατασκευάζει το σπίτι του και συσσωρεύει τις προμήθειες για το χειμώνα.Ο τζίτζικας σκέφτεται ,ότι με τόσο ωραίο καιρό , το μυρμήγκι είναι χαζό, γελαει, χορευει, τραγουδα και παίζει όλο το καλοκαίρι.Μετά έρχεται ο χειμώνας και το μερμήγκι αναπαύεται στα ζεστά απολαμβάνοντας τις προμήθειες που με τόσο κόπο μάζεψε.
Το τζιτζίκι τρέμοντας από το κρύο οργανώνει μια συνέντευξη τύπου και θέτει το καίριο ερώτημα γιατί το μερμήγκι να έχει το δικαίωμα της ζεστασιάς και να καλοπερνά όταν οι άλλοι λιγότερο τυχεροί πεθαίνουν οπό το κρύο και την πείνα.
Οι τηλεοράσεις (Τσιαμτσικας, Κακαουνακης και αλλά μπουμπούκια) έχουν απ’ευθειας κάλυψη και δείχνουν τον καημένο το τζίτζικα να τρέμει στο κρύο αλλά ταυτόχρονα τη χλιδατη ζωή του μέρμηγκα.Οι τηλεθεατές μένουν άναυδοι από το γεγονός ότι σε μια αναπτυγμένη χώρα όπως καλή ώρα η δική μας ,αφήνεται το καημένο το τζιτζίκι να υποφέρει όταν υπάρχουν άλλοι που ζουν μέσα στην χλιδή.Τα συνδικάτα (ΑΔΕΔΥ/ΟΤΟΕ κλπ) αρχίζουν να διαμαρτύρονται μπροστά στο σπίτι του μυρμηγκιού σε αλληλεγγύη με τον καημένο το τζίτζικα ενώ σοβαροί δημοσιογράφοι (Παπαρουπας ,Χατζηπαπαρας και άλλοι) παίρνουν συνεντεύξεις διερωτώμενοι γιατί και πως το μυρμήγκι έγινε τόσο πλούσιο εκμεταλλευόμενο το φτωχό τζιτζίκι και απαιτούν από την κυβέρνηση να αυξήσει τους φόρους στα μυρμήγκια ούτως ώστε να υπάρχει δικαιότερη κατανομή των βαρών.
Eυθυγραμμιζομενη με τις δημοσκοπήσεις η κυβέρνηση παρουσιάζει ένα σχέδιο νόμου για την δυνατότητα πρόσβασης στα οικονομικά μέσα και ένα σχέδιο αναδρομικό μόνο για το προηγούμενο καλοκαίρι εναντίον των κοινωνικών διακρίσεωνΟι φόροι ανεβαίνουν και επιβάλλεται στο μερμήγκι ένα αλμυρό πρόστιμο λόγω του ότι παρέλειψε εν ονόματι του νέου αναδρομικού νόμου να χρησιμοποιήσει το τζιτζίκι σαν μαθητευόμενο εργάτη.
Το σπίτι του μέρμηγκα κατάσχεται από το υπουργείο οικονομικών γιατί το μυρμήγκι δεν έχει αρκετά χρήματα να πληρώσει τους φορους και τα προστιμα, και έτσι το μυρμήγκι αποφασίζει να εκπατριστεί και φεύγει για το Τατσικισταν.
Η τηλεόραση ετοιμάζει τώρα ένα ρεπορτάζ για το χορτάτο πια τζιτζίκι που σχεδόν τελειώνει όλες τις προμήθειες που άφησε πίσω το μερμήγκι μολονότι η άνοιξη είναι ακόμα πολύ μακριά.Το παλιό σπίτι του μερμιγκα που έγινε κοινωνικό κέντρο στέγασης για το τζίτζικα ,αρχίζει να καταρρέει από την έλλειψη ενδιαφέροντος τόσο από το τζίτζικα όσο και από την κυβέρνηση.Από κοινωνικούς και άλλους συλλόγους γίνονται μυνησεις στην κυβέρνηση για ελλειψη κοινωνικων παροχων, και συγκροτείτε μια επιτροπή έρευνας των συνθηκών διαβίωσης του τζίτζικα με ένα προϋπολογισμό 1.5 εκατομμυρίον Ευρω.
Στο μεταξύ ο Τζίτζικας πεθαίνει από υπερβολική δόση ενώ ο τύπος υπογραμμίζει ότι περισσότερο τώρα παρά ποτέ είναι επείγον να μας απασχολήσουν οι κοινωνικές ανισότητες.Στο μεταξύ στο σπίτι τώρα κατοικούν μετανάστριες αράχνες.Στην κυβέρνηση αλληλοσυγχαιρονται για την πολυπολιτιστικη διαφορετικότητα της χώρας τόσο ανοιχτής και κοινωνικά αναπτυγμένης.
Οι αράχνες οργανώνουνε ένα δίχτυο ηρωίνης, μια συμμορία ληστών και ένα δίχτυο πορνείας καθώς η γειτονιά αρχίζει σιγά να αδειάζει από τους παραδοσιακούς κάτοικους.......

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008

Mοναξια



Να 'χε χρώμα η μοναξιά στο χαρτί να ζωγραφίσω να την κάνω θαλασσιά και αγέρα πελαγίσο.
Να της βάλω και πανιά για ταξίδι τελευταίο λιμανάκι στο Αιγαίο η δική μου η αγκαλιά
Πιο καλή η μοναξιά από σένα που δεν φτάνω μια σε βρίσκω μια σε χάνω πιο καλή η μοναξιά
Να 'ταν πέτρα η μοναξιά σκαλοπάτι να τ' ανέβεις να χαθείς στη λησμονιά για να μη σε δω που φεύγεις
Και να γίνεσαι καπνός σαν τσιγάρο που τελειώνει τώρα πια θα είσαι μόνη και θα είμαι μοναχός

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008

Earthlings





Το "Earthlings" είναι ένα πολύ γνωστό ντοκυμαντέρ του 2003 που κυκλοφορεί στο ίντερνετ εδώ και πολύ καιρό.Βλέποντας το "Earthlings" καταλαβαίνεις κι επιβεβαιώνεις τελικά οτι δυστυχώς ο άνθρωπος είναι το χειρότερο ζώο από όλα στον πλανήτη γη!
Υπάρχει ένα βίντεο όμως το οποίο προκάλεσε μεγάλη ταραχή στον κόσμο και ξεσηκώθηκαν εκατοντάδες φιλοζωικές οργανώσεις και χιλιάδες κόσμου προκειμένου να διαμαρτυρηθούνε.Πολλά links που παραπέμπουν στο βίντεο έχουν αποσυρθεί από το ίντερνετ λόγω των extreme shocking σκηνών που περιέχει. Κυκλοφορεί όμως στο youtube αλλά χρειάζεται login και confirm της ηλικίας σας.
Συνιστώ όμως όσους δεν αντέχουν σε πραγματικά απεχθείς σκηνές να μην το δούνε!http://www.youtube.com/watch?v=O_8Ko-9uKRs
Τέλος, για όσους νοιάζονται, ένα ενδιαφέρον και πολύ ενεργό φιλοζωικό site παγκοσμίως είναι το petatv:http://www.petatv.com/

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2008

Ορατοτης μεδεν...........




Tα νέα ταξιδεύουν γρήγορα είναι το προνόμιο της τεχνολογίας,μόνο που εκεί κάτω στο χωριό επιμένουν να χώνουν το κεφάλι στη άμμο.



Από διαφημιστικές καμπάνιες εφέτος το ΕΟΤ ήταν στα καθιερωμένα στάνταρ,δηλαδή ανύπαρκτο δεν είναι όμως αυτό,δεν δίνεις δεν παίρνεις, είναι το γαμώτο για όλους τους μετανάστες να βλέπεις εικόνας που κάνουν το γύρω του κόσμου σαν αυτές.http://www.aftenposten.no/nyheter/iriks/article2251660.ece



Γιατί;;;



Το να διαβάζεις σε πρωτοσέλιδα τα κατορθώματα ενός βασανιστή αστυνομικού,και την αποφαση μιας τριτοκοσμικής δικαιοσύνης,δεν είναι κάτι που σε κάνει να νοιώσεις περήφανος.Μετανάστης χωρίς πατρίδα ο Κουρδος ο Ιρακινός,ο Σουδανός,μετανάστης μιας ντροπης, ο Έλληνας,που θέλει να λέγεται και Ευρωπαϊκό μέλος.



Και οταν εχει μαλλιάσει η γλώσσα σου ότι όχι ρε παιδιά είναι μειοψηφία δεν είναι έτσι,είναι λίγοι οι βασανιστές αστυνομικοι.Ερχεται η δίκαιη απορια,και η δικαιοσύνη,γιατί τους αθώωσε;;
Όταν ο μετανάστης που πέρασε από το γκέτο της Πάτρας σου λέγει φριχτές ιστορίες τριτοκοσμικής τρέλας,τότε τη να του πεις;;
Όπως έλεγε και ο μακαρίτης ο παππούς μου,ο διάολος σκεπάζει, σκεπάζει,άλλα κάποια στιγμή πιάνει μια άκρη από τη Μαντανεια και τραβάει..




Και τότε όλη η αλήθεια ει ναι στο φως.



Ρε οι απόκατω ξυπνάτε ρεεεεεε

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2008

Annie Dillard



An Inuit hunter asked the local missionary priest:


"If I did not know about God and sin, would I go to hell?"


"No," said the priest,


"not if you did not know."


"Then why," asked the Inuit earnestly,


"did you tell me?"






Annie Dillard

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2008

Μπορεις.












Ελληνικη τηλεοραση




Γαβ, γαβ, γκρρρρρρρρρρ,οχι κυριε,γαβ γαβ ,νιαουυυυυυυ, νιαουυυυ ειπα;;;



@@@####,Μακης!!!και θεμος~~~~ απλυτα, πλυμενα,αποκαλυψη, αποκωλοση.



Μπορουμε να ζησουμε μια ημερα και χωρις αυτους;;;;



11 φλεβαρη κλεισε το χαζοκουτι




Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2008

Γεράσιμος Κακλαμάνης [1940-2003]:


«Ο Γερ. Κακλαμάνης γεννήθηκε στην Λευκάδα την 25.4.1940…

"Επισήμως" εσπούδασε Μαθηματικά, παραλλήλως όμως εμελέτησε κι άλλα πράγματα που είχαν σχέση μ’ αυτά, άλλα σε Πανεπιστήμια και άλλα κατ’ ιδίαν. Ως καθηγητής δεν μπόρεσε να διδάξη ποτέ διότι, λέει, δεν ήταν "εθνικόφρων".

Στον στρατό υπηρέτησε "υπό δυσμένεια" με την ειδικότητα του "σκαπανέως". Επί στρατοκρατίας, μη δεχθείς διάφορες "εξιλεωτικές" προτάσεις συνεργασίας μετά του τότε καθεστώτος, εστερήθηκε του διαβατηρίου και του απαγορεύθηκε η διδασκαλία.

Επέρασε εν συνεχεία διάφορα "Συμβούλια Νομιμοφροσύνης", τις δε καταδικαστικές αποφάσεις υπέγραψαν πρώην "προοδευτικοί" Εισαγγελείς, οι οποίοι μετά την Χούντα ανελίχθησαν σε ύπατα κρατικά αξιώματα που κατέχουν ακόμη…» Τα βιογραφικά στοιχεία του Γερ. Κακλαμάνη αναφέρονται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του, Επί της Δομής του Νεοελληνικού Κράτους, Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, πρώτη έκδοση 1986. Συνέγραψε επίσης, μεταξύ άλλων: Ανάλυση της Νεοελληνικής Αστικής Ιδεολογίας [1975], Νεοελληνισμός και Ιστορικές Συσχετίσεις [1977].




Διότι όλα και μέχρι το 1967 θα διακινούντο ευνοήτως στον απόηχο του κλίματος του εμφυλίου - της μεγαλύτερης παρωδίας που παρουσιάσθηκε ποτέ στην ελληνική ιστορία. Είναι δύσκολο να αντιληφθή κανείς πώς οι εκκαθαρίσεις στην Ελλάδα κράτησαν πάνω από 20 χρόνια μετά την ήττα του εμφυλίου πολέμου. Το πράγμα όμως καταντά απλό αν σκεφθή κανείς, ότι δεν ήταν ο κίνδυνος επαναλήψεως ενός κινήματος στην Ελλάδα μετά από ένα ήδη ηττημένο κίνημα, την απέλαση πληθυσμιακών συνόλων και τις διεθνείς συνθήκες που κάθε άλλο παρά κάτι τέτοιο επέτρεπαν. Αυτό που έπρεπε να επιτευχθή ήταν να απαλειφθή η “πολιτιστική ιδιαιτερότης” του ελληνικού χαρακτήρος, που επέβαλε η ένταξη της Ελλάδος στη “Δύση”. Ουσιαστικά δηλ. οι εκκαθαρίσεις, δεν ήσαν κατά ανυπάρκτων κομμουνιστών, αλλά κατά της ελληνικής παιδείας. Όλες οι πρώην πολτοποιημένες μάζες των “αγωνιστών” ή οπωσδήποτε “προοδευτικών” που απέμειναν εστράφηκαν στο “χώρο του βιβλίου”, ο οποίος ακριβώς με τα μέτρα των μεθόδων μιας καθαρά αποικιακής χώρας ενσωματώθηκε στον κρατικό μηχανισμό και η κατάσταση αυτή διαρκεί ώς σήμερα. “Κομμουνιστής” δεν ήταν όποιος δεν υπέγραφε “δηλώσεις” ή έπαιρνε μέρος σε συλλαλητήρια. “Κομμουνιστής” ήταν ο απλός καθηγητής του Γυμνασίου, αν απεφάσιζε να γράψη μια “Γραμματική” της ελληνικής γλώσσας, αυτός που θα τολμούσε να διαμαρτυρηθή για την εισβολή του ρεμπέτικου (δεδομένου ότι όλα τάλλα ήσαν “αντάρτικα”, μια και τύχαινε να τα τραγουδούσαν πριν και οι αντάρτες μαζί με τα σλάβικά τους), αυτός που θα τύχαινε να μιλήση για “ελληνικότητα” και όχι για “εθνικοφροσύνη”. Γιατί βέβαια “ελληνικότητα” και “εθνικοφροσύνη” ήσαν δυο πράγματα τελείως διαφορετικά κατά την εποχή των εκκαθαρίσεων.»
Επί της Δομής του Νεοελληνικού Κράτους, 1986, σελ. 26

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2008

ΟΗΕ



Αυτό ήταν το ποίημα που προτάθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ως το καλύτερο του 2006.
Για τους περισσότερους Άγνωστο.

Όμως η διαχρονική του αξία ενάντια στο ρατσισμό τεράστια!
Γραμμένο από ένα παιδί από την Αφρική.

Όταν γεννιέμαι, είμαι μαύρος

Όταν μεγαλώσω, είμαι μαύρος

Όταν κάθομαι στον ήλιο, είμαι μαύρος

Όταν φοβάμαι, είμαι μαύρος

Όταν αρρωσταίνω, είμαι μαύρος

Κι όταν πεθαίνω, ακόμα είμαι μαύρος


Κι εσύ λευκέ άνθρωπε...


Όταν γεννιέσαι, είσαι ροζ

Όταν μεγαλώνεις, γίνεσαι λευκός

Όταν κάθεσαι στον ήλιο, γίνεσαι κόκκινος

Όταν κρυώνεις, γίνεσαι μπλε

Όταν φοβάσαι, γίνεσαι κίτρινος

Όταν αρρωσταίνεις, γίνεσαι πράσινος

Κι όταν πεθαίνεις, γίνεσαι γκρι


και λες εμένα εγχρωμο;

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2008

Kαλο ταξιδι


Ο Νικόλαος Δεδούσης, προερχόμενος από θρησκευόμενη και πολύτεκνη οικογένεια της Καλαμάτας, έλαβε την πρόσκληση από τον τότε Μητροπολίτη Λευκάδος και Ιθάκης κυρό Δωροθέο και άμεσα ανταποκρίθηκε.

Φλεγόμενος από τον ιερό πόθο της διακονίας του λαού του Θεού από το τίμιο χαράκωμα της ιεροσύνης εξέλαβε την πρόσκληση σαν άγγελμα του Ουρανού, που τον μετέφερε σε νέα πεδία δράσης, σε καινούργια χαρακώματα πνευματικής μαρτυρίας. Μέχρι τότε υπηρέτησε την Εκκλησία σαν λαϊκός ιεροκήρυκας στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Καλαμάτα, τα Γιαννιτσά και άλλες περιοχές της μαρτυρικής Μακεδονικής γης.Ανταποκρίνεται, λοιπόν, με ιδιαίτερη χαρά και τον Ιούνιο του 1947 θα φτάσει πρώτη φορά στο ιστορικό νησί των ποιητών και των λογίων, όπως συνήθιζε νʼαποκαλεί την Λευκάδα.


Το ʽ47 στην Ι. Μ. ΦανερωμένηςΣτις 27-6-1947 θʼ αφήσει τα εγκόσμια και ενδυόμενος το ράσο, θα καρεί μοναχός στην Ιερή Μονή της Φανερωμένης. Τότε έλαβε το όνομα Νικηφόρος, το οποίο θα τον συνοδεύσει μέχρι του τέλους της επίγειας διαδρομής του. Τρεις μέρες αργότερα ? 30-6-1947 ? στον ίδιο ιερό χώρο θα τον χειροτονήσει ο Μητροπολίτης Δωροθέος Διάκονο. Σύμφωνα δε με τις εφημερίδες της εποχής ? πλήθος κόσμου, που θα γεμίσει ασφυκτικά τον Ι. Ναό της Μονής, θα επιδοκιμάσει την χειροτονία και θα προσευχηθεί δακρυσμένος για το νέο Διάκονο - Ιεροκήρυκα της τοπικής Εκκλησίας.Σε ένα περίπου χρόνο - 26/5/1948 - και στον ίδιο χώρο ο Μητροπολίτης θα τον χειροτονήσει σε Πρεσβύτερο και θα του χορηγήσει το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Από τώρα, επίσημα πλέον, αναλαμβάνει την μεγάλη ευθύνη του ιεροκήρυκα και ξεκινάει υπεύθυνα και θυσιαστικά, το δύσκολο έργο του Ευαγγελισμού των ανθρώπων.

Ο λόγος του θʼαπευθύνεται στους μεγάλους και θα τους καλεί σε μεταμορφωτική μετάνοια, αγώνα αγάπης και προσπάθεια προσωπικής και κοινωνικής ειρήνης. Το κήρυγμα, η κατήχηση, ο προσωπικός διάλογος, η διανθρώπινη επικοινωνία, η λειτουργική και η μυστηριακή ζωή θα αποτελούν τους βασικούς και θεμελειακούς πυλώνες της ποιμαντικής του εργασίας.Ιδιαίτερα θα ενδιαφερθεί για τα νιάτα, που τόσον άγρια τα προκαλούσε η παρουσία και η προκλητική δράση του υλισμού, ο οποίος σαν ατίθασο ρεύμα είχε ορμήσει από χώρους έξω της Ελλάδος και τους ταρακούνησε ψυχοσωματικά.

Με κατηχητικές συνάξεις, διαλόγους προβληματισμού, ψυχαγωγικές ευκαιρίες και εκδρομές αποκάλυπτε σʼαυτούς το μεταμορφωτικό, το αναστάσιμο πρόσωπο της Εκκλησίας.


Πολλοί νέοι, σαν τα διχασμένα ελάφια, έτρεχαν νʼακούσουν τον ιεροκήρυκα, νʼαπολαύσουν τον θεϊκό του λόγο, να ξεκινήσουν αγώνες ελευθερίας. Ένας από τους πολλούς ευεργετηθέντες νέους, που σήμερα κατέχουν σημαντικές θέσεις στην κοινωνία και ομολογούν πως η όποια επιτυχία τους οφείλεται στον λόγο και τον ρόλο που έπαιξε ο ιεροκήρυκας π. Νικηφόρος κατά την δύσκολη νεανική τους ηλικία, θα γράψει!«Στη Λευκάδα, εκείνα τα ανελέητα χρόνια, έφτασε ένας λαϊκός Θεολόγος, ο οποίος χειροτονήθηκε γρήγορα Πρεσβύτερος και έγινε αρχιμανδρίτης. Τα κηρύγματα του ξεσήκωναν τον κόσμο. Γέμιζε ασφυκτικά η Εκκλησία που μιλούσε. Είχε το τάλαντο του ομιλητή και μιλούσε ίσα στην καρδιά των ακροατών του. Έκαμε γρήγορα όνομα. Μας έκανε κατηχητικό. Αλλά το καλύτερο μάθημα ήταν το δικό του παράδειγμα, η ζωή του, η συμπεριφορά του, το φωτεινό του πρόσωπο, η ζωντάνια του.

Μιλώ για τον σημερινό Μητροπολίτη Λευκάδος & Ιθάκης Νικηφόρο (Δεδούση) που γύρισε στη Λευκάδα, εκεί που είχε αρχίσει τη σταδιοδρομία του, ως επίσκοπος. Το γέρας μιας μεγάλης και δύσκολης πορείας». Ο συντάκτης του παραπάνω κειμένου είναι ο καταξιωμένος πνευματικός εργάτης, πολυβραβευμένος συγγραφέας και ισόβιος οφειλέτης του ιεροκήρυκα ιστορικός Κώστας Σαρδελής. Ο λόγος του εκφράζει και διερμηνεύει τα αισθήματα πλήθους πετυχημένων πνευματικών ανθρώπων, που στο άνθισμα της ηλικίας τους και τις κρίσιμες στιγμές τους γνώρισαν και αποδέχθηκαν τον τότε ιεροκήρυκα.


Στις εφημερίδες του 1950 και αργότερα συνεχείς είναι οι καταγραφές ? επιβραβεύσεις του σημαντικού του έργου. Παραμένει, εξάλλου, ζωηρός ο απόηχος του μεγάλου Εκκλησιαστικού και παιδαγωγικού έργου, που με ισχυρό πνεύμα αγάπης και θυσίας σαν ιεροκήρυκας ο αείμνηστος π. Νικηφόρος επετέλεσε στον τόπο μας.Κι όταν στις 28-9-1958 έπαιρνε μετάθεση «για λόγους υγείας» και πορευόταν στην Εκκλησία της Φωκίδας μαζί, προίκα από τον τόπο μας, έπαιρνε τα δάκρυα, την αγάπη και τις προσευχές του ευαίσθητου Εκκλησιαστικού σώματος της τοπικής μας Εκκλησίας, που αναγνώριζε την προσφορά του εδώ.Τα χρόνια πέρασαν. Άλλοι πνευματικοί εργάτες, ήρθαν εδώ και καλλιέργησαν το Εκκλησιαστικό μας χωράφι.Η ενθρόνισηΣτις 27-6-1968 όμως μήνυμα χαράς απλώθηκε στο κοινωνικό μας σώμα. Ύστερα από πρόταση του μεγάλου εκείνου Αρχιεπισκόπου των οραματισμών και της διακονίας Ιερωνύμου η Αγία και Ιερά Σύνοδος εξέλεξε νέο Μητροπολίτη, στη θέση του ήδη παραιτηθέντος Δωροθέου, τον άλλοτε ιεροκήρυκα Νικηφόρο Δεδούση. Στις 7 Ιουλίου έγινε η χειροτονία του στην Αθήνα και στις 21-7 πραγματοποιήθηκε η ενθρόνιση του στην Λευκάδα.


Η ενθρόνιση υπήρξε σεισμικό γεγονός για το λαό της Μητροπόλεως μας. Ένα αμέτρητο πλήθος ανθρώπων, οι περισσότεροι σήμερα ώριμοι, ολοκληρωμένοι, παλαιοί μαθητές των κατηχητικών συνάξεων, υποδεχόταν τον πατέρα τους.Δάκρυα χαράς! Αλαλαγμοί ανακούφισης. Επιφωνήματα ελπίδος κεντούσαν τον καμβά εκείνον των συγκινησιακά δυνατών στιγμών, που ζούσε ο λαός μας.Νέα αγωνιστική έπαλξη. Καινούργιοι αγώνες Εκκλησιαστικής μαρτυρίας ξεκίνησαν. Ο νέος ιεράρχης, σαν «έτοιμος από καιρό» αμέσως ξεκίνησε την ποιμαντική του εργασία. Θείες λειτουργίες, κηρύγματα δύο ή και τρεις φορές την Κυριακή σε διαφορετικά χωριά, συζητήσεις διαπροσωπικές, κατηχητικά, ψυχαγωγικές ευκαιρίες, φιλικούς κύκλους ήταν τα κέντρα πνευματικής του δράσης.Το γηροκομείοΤις πρώτες μέρες λειτούργησε το Γηροκομείο αποδεικνύοντας πρακτικά την αγάπη του στους απόμαχους της ζωής. Δημιούργησε και λειτούργησε Εκκλησιαστικές κατασκηνώσεις δίπλα στην Ιερή Μονή της Φανερωμένης. Χειροτόνησε νέους κληρικούς και τους έστειλε στην διακονία των ανθρώπων. Ενεθάρρυνε όλους τους κληρικούς προκειμένου να ευπρεπίσουν τους ναούς της ενορίας τους, να εργασθούν ποιμαντικά, να προσφέρουν βοήθεια σʼόσους αναζητούν βοήθεια.Πρόσεξε τις δύο Ιερές Μονές - Φανερωμένης και Καθαρών Ιθάκης ? και στήριξε ποικιλότροπα τους μοναχούς. Με συνετές και επίμονες ενέργειες του δωρήθηκε τμήμα ιερού λειψάνου του Αγίου Ραφαήλ στο χωριό του Περαχώρι Ιθάκης.Ανέπτυξε αξιοζήλευτα φιλανθρωπική δράση ανακουφίζοντας το πλήθος των οικονομικά αδύναμων.


Το φιλόπτωχο ταμείο και το ταμείο σπουδαζόντων αδιάκοπα λειτούργησαν προσφέροντας ό,τι ήταν δυνατόν στους ευπερίστατους.Η ίδρυση, κατασκευή και λειτουργία του Εκκλησιαστικού Οικοτροφείου αποτελεί μέριμνα του ιεράρχη.

Παλαιοί τρόφιμοι και σήμερα πετυχημένοι επαγγελματίες ή πετυχημένοι οικογενειάρχες μιλούν αδιάκοπα για το ανεξόφλητο χρέος τους στο πατέρα και Μητροπολίτη.

Σε εκείνον χρωστούν την ενασχόλησή τους με τα γράμματα.

Ιδιαίτερα επέμενε να ζήσουν οι Χριστιανοί με μυστηριακή και Εκκλησιαστική γενικότερα ζωή. Πόθος και ιερό του πάθος ήταν ο Χριστός να εξουσιάζει τις καρδιές των ανθρώπων.


Συμπερασματικά, τολμούμε αβίαστα να σημειώσουμε πως ο αείμνηστος Μητροπολίτης μας Νικηφόρος λειτούργησε σαν πνευματικός αιμοδοτικά σταθμός, που διοχέτευε το αίμα στο κοινωνικό μας σώμα. Υπήρξε πνευματικά - και όχι μόνο - αναστηλωτής της τοπικής μας κοινωνίας. Οξυγόνωνε διαρκώς και ασταμάτητα τις υπάρξεις των ανθρώπων με το αμόλευτο πνεύμα της αγάπης, της ελευθερίας και της ειρήνης του Χριστού. Υπήρξε ο αληθινός δάσκαλος, τίμιος οδηγός, πραγματικός πατέρας του ιστορικού λαού της τοπικής μας Εκκλησίας. ʽΕνας ιεράρχης κρυστάλλινου ήθους, που κόσμησε με την παρουσία του την Ελλαδική ιεραρχία και λάμπρυνε τον ιστορικό θρόνο της Μητροπόλεως Λευκάδας και Ιθάκης.



Πρωτοπρεσβύτερος ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΖΑΜΠΕΛΗΣ