Το 1973 ήμουν μικρό παιδάκι. Θυμάμαι όμως πως είχαμε χούντα.
Θυμάμαι που έπαιρναν το γείτονα δεμένο,οι άλλοι γείτονες από τον άλλο μαχαλά,τη γυναίκα του να κλαίει , και να τρέχει πίσω τους φωνάζοντας πάρτε τα ρούχα του που ειχε σε ένα μπόγο,και τη μανα να φωνάζει να μπω μέσα.
Το να είσαι αντιστασιακός στη πράξη, ή έστω στα λόγια και μόνο, ήθελε πραγματική μαγκιά. Καμία δηλαδή σχέση με το σήμερα, όπου ο κάθε φλούφλης δηλώνει αντισυστημικός, αναρχικός, αντιεξουσιαστής, κομμουνιστής, αρχειομαρξιστής, ή οτιδήποτε άλλο του καπνίσει, επειδή είναι μόδα, ή επειδή έτσι ξορκίζει τις ανασφάλειες του, ή επειδή έτσι θα βρει γκόμενα.
Είχαμε δικτατορία.
Στη δικτατορία, επιτρέπεται να έχεις άλλη γνώμη, αλλά δεν επιτρέπεται να την πεις.
Στη δημοκρατία επιτρέπεται να πεις άλλη γνώμη, αλλά δεν επιτρέπεται να την έχεις…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου